Μου ακούγεται σα να ελπίζεις σε μια "ευρωπαϊκή" δικτατορία. Πιστεύεις μάλιστα πως θα λήξει ήρεμα και ωραία όταν ο κηδεμόνας μας αποφασίσει πως μπορούμε και πάλι να έχουμε εκλογές γιατί ήμασταν καλά παιδιά και κάναμε τα μαθήματά μας. Καταρχήν, προσωπικά δεν ενδιαφέρομαι να ζήσω σε κανενός είδους δικτατορία. Δεύτερον, κανένα απολυταρχικό καθεστώς δεν παρέδωσε της εξουσία σε δημοκρατικούς θεσμούς αυτοβούλως. Τρίτον, καμία βελτίωση συμπεριφοράς δεν επιτυγχάνεται με το ζόρι και δια της βίας. Τέταρτο και τελευταίο, σε φοβάμαι όσο φοβάμαι και τους χρυσαυγίτες. Φαίνεται να πιστεύεις πως η λύση δεν είναι στα χέρια μας, πως δεν έχουμε καμία δύναμη να αλλάξουμε τίποτα, πως πρέπει να έρθει ο μπαμπούλας για να κάτσουμε καλά (ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τα γούστα του καθένα). Οι δικοί μας πολιτικοί έχουν αποδειχθεί αναξιόπιστοι επειδή τους το επιτρέψαμε. Για παράδειγμα, τολμά κάποιος έστω και να ξεστομίσει μέτρα ανήθικων περικοπών επειδή το αφήνουμε να συμβεί και κανείς δε θα έρθει να μας σώσει από τους εαυτούς μας. Κι εγώ λοιπόν, λυπάμαι αλλά πρέπει να σου το πω: ο Μπάτμαν και ο Σούπερμαν δεν υπάρχουν. Πρέπει να τα κάνουμε όλα μόνοι μας, χωρίς σουπερ ήρωες.ΥΓ Η Ευρωπαίοι ,θεωρητικά, είναι ήδη εδώ και ελέγχουν τη χώρα μας, προσπαθώντας να βελτιώσουν τη χρήση του δημόσιου κουμπαρά, όπως λες κι εσύ. Τι περίεργο, όμως, που δεν έχει βελτιωθεί τίποτα...