Είναι η δεύτερη φορά που το site ασχολείται με την επετειακή φιέστα του Φοίβου και τουλάχιστον σε αυτό το άρθρο το ύφος είναι ισορροπημένο προς το πρόσωπό του δημιουργού που για είκοσι χρόνια ‘καταδυναστεύει’ τα ελληνικά charts. Ομοίως, στα υπόλοιπα sites του διαδικτύου όπου αναφέρουν την προγραμματισμένη εκδήλωση, το ύφος των αρθρογράφων όπως και ο σχολιασμός της συντριπτικής πλειοψηφίας των χρηστών καταλήγει σε ειρωνείες και αφορισμούς. Είναι τόσα πολλά τα αρνητικά σχόλια που διαβάζω και τόσες οι απορριπτικές γνώμες των περισσότερων συνομιλητών μου όσον αφορά τις δημιουργίες του πολυτάλαντου συνθέτη, που ώρες-ώρες απορώ: Αν όλος αυτός ο κόσμος αφορίζει την συναυλία και συνολικά το έργο του Φοίβου , τότε ποια είναι εκείνα τα άτομα που συντέλεσαν 20 χρόνια τώρα σε μια μουσική ‘μονοφωνία’ όπου όλο το μέλλον της μοντέρνας ελληνικής μουσικής βασιζόταν σε έναν σύγχρονο Μίδα όπου όποιο δίσκο ακουμπούσε γινόταν χρυσός; Ποιοι συνέβαλαν στις εντυπωσιακές 4.000.000 πωλήσεις, ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, από που έρχονται;;Δεν είμαι κατάλληλος να υπερασπιστώ τον Φοίβο, καθώς παρόλο που γνωρίζω τις περισσότερες επιτυχίες του, δεν έχω αποφασίσει ποτέ να αγοράσω κάποια από τις δουλειές του. Ξέρω όμως ότι εμπλούτισε με μοντέρνους pop ήχους και εξέλιξε το μοντέρνο ελαφρό-λαϊκό τραγούδι καταλυτικά, ότι ήταν ο πρώτος που εισήγαγε το ‘διπλό ρεφραίν’ σε λαϊκά κομμάτια, ενώ είτε συνεργαζόταν με γνωστά ονόματα είτε με άσημους(και ενίοτε άφωνους) τραγουδιστές, η αποδοχή των τραγουδιών ήταν πρωτοφανής, αποδεικνύοντας επανειλημμένως ότι οι πρωτίστως συνθέσεις του ήταν αυτές που έκαναν ‘γκελ’ στα αυτιά των ακροατών και όχι απαραίτητα οι φωνές των ερμηνευτών.Επίσης μνημονεύεται από ανθρώπους του χώρου για την εργασιομανία του και τον επαγγελματισμό του και παρόλο που θα μπορούσε να έχει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, είναι μάλλον αρνητικός προς την δημοσιοποίηση της ιδιωτικής του ζωής - προσωπικά μόλις τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα σε φωτογραφίες πως ήταν το πρόσωπο του, ενώ ήξερα μόνο το όνομα του.Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, ένας αντίστοιχος επιτυχημένος συνθέτης, σίγουρα ταλαντούχος, σεμνός, με εντυπωσιακά εμπορικά νούμερα και κυρίως δημιουργική αντοχή στο χρόνο, θα αντιμετωπιζόταν σαν φαινόμενο. Στην χώρα αυτή στα χρόνια της κρίσης, ξαφνικά, αντιμετωπίζεται και αυτός σχεδόν με αντιπάθεια, ενώ αρκετοί ‘φιλόμουσοι’ συνδυάζουν το όνομά του με την παραγωγή ‘αφελών και βραχύβιων επιτυχιών’ - o ορισμός δηλαδή της pop, την φόρμα και τους κανόνες της οποίας ο συνθέτης ακολουθεί τόσα χρόνια και υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο χτίζοντας μελωδικές ‘ηχητικές τσιχλόφουσκες' που είναι αδύνατο να μην κατακλύσουν έστω και για λίγο το μυαλό μας. Ο Φοίβος, αυτό που είναι ταγμένος να κάνει το κάνει πολύ καλά, αλλιώς θα είναι σαν να κατηγορούμε π.χ. ότι μια σοκολάτα ότι είναι νόστιμη και γλυκιά - Αυτός είναι ο σκοπός της. Δεν ξέρω εάν η κριτική στο πρόσωπο του πετυχημένου συνθέτη είναι απλά άλλο ένα σημάδι της ισοπεδωτικής λογικής που μας έχει κυριεύσει και βρίσκουμε ευκαιρία να 'σκοτώνουμε’ τόσο άνετα έργα και καριέρες άλλοτε ‘αγαπημένων' καλλιτεχνών (Βλέπε περιστατικά Νταλάρα, Μικρούτσικος, Βοσκόπουλος, Βίσση, Γαλάνη, Αλέξιου κτλ). Ίσως κάποιοι από αυτούς αξίζουν την κριτική μας και κάποιοι άλλοι αδικούνται. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι ότι με τη φόρα που έχουμε πάρει, όταν κάποτε φτάσουμε να μην έχουμε κανέναν άλλον να διαβάλουμε και να επιτεθούμε, τότε αναπόφευκτα θα στραφούμε στον εαυτό μας και θα κριτικάρουμε τις συμπεριφορές, τις ανοχές και τις συνήθειες που είχαμε αναπτύξει πριν φτάσουμε εδώ. Κι ίσως τότε για πρώτη φόρα θα έχουν νόημα οι επικλήσεις για αυτοκριτική και αλλαγή.
