Η αρθρογράφος λέει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, ειδικά στο πρώτο κομμάτι, όπου ασκεί κριτική στη λίστα του Esquire. Προσωπικά θα το έθετα εν συντομία: Αυτή η λίστα περιλαμβάνει πολλά αξιόλογα βιβλία για τους λάθος λόγους.Κατανοώ την παρόρμηση να να τους απαντήσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, με ένα "Να κι εγώ!" αλλά στην προσπάθειά της ξεφεύγει εν τέλει πολύ.Δεν πρόκειται επηρεαστεί η γνώμη μου για τη λογοτεχνική αξία ενός έργου από την άποψή μου για τον συγγραφέα του ως άνθρωπο. Ενός φιλοσοφικού έργου ίσως (όχι απαραίτητα) - η λογοτεχνία ωστόσο δεν έχει καν τον καθοδηγητικό ρόλο της φιλοσοφίας.Κι αν δύσκολα με επηρεάζει το πώς κάποιος φέρθηκε στη γυναίκα του, ή το αν έχει πει μικρότητες για ανταγωνιστές του (σ.σ. άπειροι κολοσοοί της Τέχνης έχουν πει μικρότητες για ανταγωνιστές τους) ακόμη λιγότερο θα με επηρεάσει το αν πήγαινε για κυνήγι (!) και δη σε εποχές όπου ήταν ακόμη σπανιότατες οι οικολογικές ευαισθησίες. Συγγνώμη αλλά αυτό είναι τρομερά επιφανειακή προσέγγιση.Ή ας πούμε στο σημείο με τον Franzen: Εκείνος είναι που έχει δεχθεί επαναλαμβανόμενες επιθέσεις από την Weiner, ο ίδιος έχει παραδεχθεί το δίκιο της (όσον αφορά την περιορισμένη προβολή γυναικών λογοτεχνών) πολλές φορές, αλλά δεν έχει αποδεχθεί το ρόλο της ως αυτόκλητης επίσημης εκπροσώπου της γυναικείας λογοτεχνίας (που είναι σχεδόν αντίστοιχο του να έκανε κάτι τέτοιο πχ. η Δημουλίδου, στα καθ'ημάς - όχι ακριβώς το ιδεωδέστερο πρότυπο γυναίκας λογοτέχνη).Εν τέλει, έχει δικαίωμα να απορρίπτει λογοτέχνες με όποιον τρόπο θέλει, αλλά ας μην πέφτει στο επίπεδο του Esquire, από την ανάποδη, φτιάχνοντας λίστες.