#1Όπως γράφει ο Umberto Eco στο "Επιμύθιο στο Όνομα του Ρόδου" η αφήγηση είναι ένα κλειστό σύμπαν και υπακούει στην αλληλουχία κανόνων του πραγματικού κόσμου. Ο παπάς στο βιβλίο είναι ελληνικής καταγωγής. Ο εξορκισμός όμως στον πραγματικό κόσμο συνδέεται πολύ περισσότερο με τις πρακτικές του καθολικισμού. Ιδιαίτερα μιας και ως χριστιανικό δόγμα είναι πολύ πιο μυστικιστικό από την ορθοδοξία ή τον προτεσταντισμό οπότε ευνοεί τέτοιου τύπου μεταφυσική εκμετάλλευση από τον κινηματογράφο (και το έχει κάνει πλειστάκις). Στην Αμερική όπου εκτυλίσεται η υπόθεση ο καθολικισμός είναι το "Άλλο" μιας και οι WASP ίδιαίτερα τότε αποτελούσαν την κρατούσα τάξη. Και ο παπάς ο father Karras είναι επίσης το Άλλο ως γιός μεταναστών και ιδιαίτερα ως γιός μεταναστών που έχει βάλει πίσω του την μητέρα του που την "έχει εγκαταλείψει" και νιώθει ενοχές γι'αυτό. Ο παπάς λοιπόν έπρεπε να είναι καθολικός. Κι έτσι ο παπάς έχει όχι ένα αλλά δύο χαρακτηριστικά γνωρίσματα που τον κάνουν το καλύτερο "θύμα" (και ταυτόχρονα αντίπαλο) για τον δαίμονα κι γι'αυτό ανεβαίνει η δραματική ένταση και συμπάσχουμε εμείς ως θεατές με τον παπά και φρικάρουμε που θυσιάζεται τελικά για να σώσει το κορίτσι. Επιπλέον τα ελληνικά στην ταινία είναι εξόχως τρομακτικά γιατί οι δαίμονες είναι αρχαίοι και ποιός κοντινότερος και ταυτόχρονα μακρυνότερος πολιτισμός που είναι απτός στην Αμερική υπάρχει από τον ελληνικό; Ο παπάς λοιπόν έπρεπε να είναι και έλληνας. Αμφιβάλλω αν όσοι βρίσκουν τον Εξορκιστή μη τρομακτικό το έχουν σκεφτεί έτσι. Η ταινία είναι αριστοτεχνική (και ιστορική) γι'αυτούς τους λόγους δηλαδή για την δραματική της ένταση κι όχι γιατί κάποιος κρύβεται πίσω από μια κουρτίνα και κάνει ξαφνικά μπου και μας κοψοχολιάζει ή τελεί ανατομία εγκεφάλου και τρώει και μια μπουκιά φαιάς ουσίας ταυτόχρονα...*Το It του Στίβεν Κινγκ είναι επίσης πολύ τρομακτικό (ακόμα και στην ταινία όχι μόνο στο βιβλίο) ενώ στην ουσία δεν δείχνει τίποτα τρομακτικό.
