#7 Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Έχω μια παρόμοια - όχι όμως σε τέτοιο βαθμό - κατάσταση στο κοντινό μου περιβάλλον, ο πατέρας μιας πολύ καλής μου φίλης φέρεται στις κόρες του όπως περίπου ο αδερφός σου. Δεν τις έχει χτυπήσει ποτέ, όμως οι βρισιές πάνε και έρχονται (είσαι πουτάνα που βγαίνεις και φοράς κοντά φορέματα και γυρνάς μετά τις 12, έχεις πάρει 10 κιλά και είσαι κωλόχοντρη σα βουβάλι - sic). Πλέον έχουν περίπου ένα χρόνο που συνυπάρχουν στο ίδιο σπίτι χωρίς να λένε ούτε καλημέρα. Άσχετη τώρα αυτή η ιστορία, απλά ήθελα να πω βλέποντας και τα άλλα σχόλια ότι τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν συχνά γύρω μας και ας μην το βλέπουμε.Κάτι ακόμη, δεν ξέρω αν η αστυνομία βοηθάει, δυστυχώς νομίζω πως σε τέτοιες καταστάσεις η αντίδραση είναι "καλά, οικογένεια είστε, βρείτε τα μεταξύ σας, δε μπορούμε τώρα να κάνουμε τίποτα επειδή τσακώθηκαν δυο αδέρφια". Ίσως να είμαι και λίγο προκατειλημμένη με την αστυνομία, αλλά απ'όσο ξέρω κάπως έτσι αντιμετωπίζεται η ενδοοικογενειακή βία. Σκάλωσα λίγο στο σημείο "η ψυχολόγος του είπε να κόψει τα ναρκωτικά". Λες και είπε να κόψει τη ζάχαρη. Ήταν εθισμένος; Τα έκοψε; Έχετε βεβαιωθεί γι'αυτό; Κατα τ' άλλα δεν ξέρω τι να πω, πραγματικά. Βρες ένα τρόπο να φύγεις από το σπίτι...