Κι όμως, είναι αποδεδειγμένο ότι ισχύει, είναι disorder, αυτά τα άτομα είναι wired με διαφορετικό (λάθος) τρόπο, και αντί τα παιδιά να τους προκαλούν το αίσθημα προστασίας, τους ελκύουν. Η απόσταση μεταξύ του αισθήματος αυτού και του να κάνουν κάτι γι' αυτό ώστε να το ικανοποιήσουν, είναι τεράστια. Θα πρέπει κάποια στιγμή η κοινωνία να την αντιμετωπίσει ως την ειδοποιό διαφορά στο ζήτημα της παιδοφιλίας, και να δράσει ανάλογα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν μ' αυτό το συναίσθημα σιχαινόμενοι τον εαυτό τους και μην θέλοντας ποτέ να βλάψουν κανένα παιδί. Αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα στη βοήθεια. Το να κάνεις το κακό είναι το έγκλημα, τίποτα άλλο.