καλοπροαίρετα πάντα: δουλεύεις σε ένα εργοστάσιο ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΙΑΡΗΣ. Ο μισθός είναι χάλια αλλά τις βασικές ανάγκες τις καλύπτεις και το Σάββατο πας και στο καφενείο για ΜΙΑ μπιρίτσα. Έρχεται το Φουζτιμόρι και σού λέει : "έλα, ρε konstas, μια ζωή στο μεροκάματο και τη μιζέρια - πάρτε τα 500 άτομα που δουλεύετε το εργοστάσιο να το δουλεύετε ως μέτοχοι. Όμως αθ πρέπει να το αναβαθμίσετε, εμείς είμαστε εδώ, τσίμοπα ένα ωραίο δανειάκι και βάλτο υποθήκη". Στη συνέχεια μέσα από αυτούς τους επαχθείς όρους, δεν καταφέρνεις να πληρώσεις το δάνειο, χάνετε όλοι μαζί το εργοστάσιο και καταλήγετε στη φυλακή για χρέη. Βέβαια, ατομική ιδιοκτησία και κουραφέξαλα! Απλά τα πράγματα, η μαφία με τον τσαμπουκά και το κράτος με το νόμο, πραγματοποιούν κάθε λίγο και λιγακι αναδιανομή πλούτου. Αν δεν έχεις καταλάβει, το ξανασυζητάμε (και μάς συχαίνονται μέχρι τρίτης γενεάς όλοι οι υπόλοιποι αναγνώστες...)