Οι συγγενείς έπρεπε να κινηθούν νομικά από νωρίς, ώστε να μην γίνει καμία χρήση της ιστορίας σε μυθοπλασία, επειδή υπάρχουν σοβαροί λόγοι να προκληθεί στεναχώρια σε μέλη οικογένειας και ψυχολογικός εξαναγκασμός αναβίωσης του εφιάλτη. Από την άλλη το οπτικοακουστικό έργο που είναι βασισμένο σε αληθινή τρομαχτική (και όχι αισιόδοξη) ιστορία, πρέπει να έχει την ευλογία των συγγενών που αφορά άμεσα τη ζωή τους. Και συμφωνώ σε αυτό που διάβασα: "... μην μάθουμε να ασπαζόμαστε κατηγορηματικές λεπτομέρειες αληθινών ιστοριών, μέσα από μυθοπλαστικές προσαρμογές τους."
