Σχολιαστά,--Το ΑΕΠ μας δεν θα γίνει μηδέν για πάντα, κατηγορηματικά όχι. Έχεις απόλυτα δίκιο σε αυτό.--Mπορείς όμως σε παρακαλώ να μου βρεις μια πρωτογενή πηγή (όχι κάποια γνώμη του Βαρουφάκη, δηλαδή) που να λέει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υποχρεωμένη να δίνει επιδοτήσεις ακόμα και σε μέλη της που βγήκαν από το ευρώ; Διότι και οι τρεις χώρες που ανέφερες έχουν δεσμευτεί ότι θα υιοθετήσουν το Ευρώ στο εγγύς μέλλον. Γι αυτό παίρνουν επιδοτήσεις, ως νέα μέλη της ΕΕ. Υπάρχουν συγκεκριμένες συμφωνίες επ’αυτού, δεν είναι οι επιδοτήσεις δώρα, δίνονται μέσα σε συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο. Εμείς άπαξ και βγούμε απ’το ευρώ θα βρεθούμε εκτός τέτοιου νομικού πλαισίου. Οπότε οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν—και ξέρεις πόσο μας συμπαθούν τελευταία (ακόμα και η Κύπρος). Επιπλέον δεν θα μπορούμε πλέον να τους εκβιάσουμε για λεφτά, ελπίζω να συμφωνούμε και σε αυτό.Υπάρχει και η θεωρία πως βγαίνοντας απ'το ευρώ βγαίνεις και απ'την ΕΕ-- γι αυτό και ο Ντ’Εστέν έσπευσε να διευκρινίσει, βάζοντας τον επιθετικό προσδιορισμό “φιλική” μπροστά από το “έξοδός απ'το ευρώ", πως δεν εννοεί αυτό. Αλλά βασικά κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αν βγούμε—πρέπει να φτιαχτεί νέο νομικό πλαίσιο. Αν εσύ έχεις κάτι υπόψη σου, πες μας. Οπότε, ναι, η Ελλάδα μπορεί να γίνει "η μοναδική χώρα που δεν θα παίρνει επιδοτήσεις ενώ όλες οι άλλες χώρες θα παίρνουν, ακόμα και αυτές που δεν είναι στο ευρώ" ακριβώς διότι θα είμαστε η μοναδική χώρα που βγήκε από το ευρώ--και ίσως και από την ΕΕ. Πάντα μας άρεσε να είμαστε ειδική περίπτωση, σωστά; --Προφανώς η Δραχμόβια Ελλάς θα διαπραγματεύεται τις ισοτιμίες, και θα μπορεί να αγοράζει και να πωλεί συνάλλαγμα και να εξοφλεί το χρέος της. Όπως θα μπορεί και το εθνικό της νόμισμα να πηγαίνει τόσο χάλια που το χρέος της να ανεβαίνει. Άλλωστε θα ξεκινήσει ως χρεοκοπημένη και γερασμένη χώρα, με πολύ λιγότερους φυσικούς πόρους από την Αργεντινή (που φυσικά και ΔΕΝ συγκρίνονται με τα 20 εκ. τουρίστες που έγραψες τις προάλλες)--που ακόμα να συνέλθει. Άρα σχεδόν σίγουρα θα συμβεί το δεύτερο.Δεν ξέρω αν “σκιάχτηκες” αλλά τελικά το μόνο που λένε κάποιοι πως φοβούνται είναι το μέλλον μας εντός του ευρώ. (Επίσης φοβούνται τον ανταγωνισμό αλλά αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης). Εκτός του ευρώ, δεν φοβούνται τίποτα! θα γίνουμε ξαφνικά όλοι δουλευταράδες, δημιουργικοί και οξυδερκείς--“masters of our own domain” που λέει και ο παλιός ευφημισμός του Seinfeld.