Είχα την εντύπωση ότι το ιδανικό ήταν κάτι πανανθρώπινο,κάτι που αφορά μεγαλειώδης αξίες για το σύνολο της ανθρωπότητας.Οπότε η σύγχυση μεταξύ ιδανικού με το πραγμάτικο ποτέ δεν μένει ατιμώρητη που έλεγε και ο Γκαίτε.Και πόσο μάλλον σε κάτι τόσο τραγικά και απελπιστικά ηλίθιο.