Τα άρθρα και την σκέψη του Ραμφου τα εκτιμώ. Οχι όλα, αλλα πολλά. Και όμως μου άρεσε και η κριτική τοποθέτηση που διάβασα εδώ. Διότι καλο ειναι να μην παίζουμε μονοτερμα. Erst das Fressen, dann die Moral, πρώτα κάτι να φάμε, να επιβιώσουμε , μετά πάμε στην ηθική. Τσιτατο ειναι. Ο Ραμφος παρ όλο πολύ διαβασμένος και διανοητης, επεσε σε παγίδα. Η παγίδα ειναι η διανοητικως εύκολη και μονοδιαστατα εξήγηση όλων των κακών και των στραβων. Κάπως έτσι πορεύεται και η θρησκεία η χριαστιανικη εδώ και αιώνες. Μετανοητε και προσεχευσθε, αμαρτωλοι, ολοι. Την Ορθοδοξία ειχε εντοπίσει ο Ραμφος στα γραπτά του πριν απο δυο χρόνια, ως αιτία βασική της διανοητικής μας καθυστέρησης. Τώρα τα μάζεψε λίγο και επικεντρώνεται αλλού. Η διανοητική διαύγεια πρέπει να βγάζει και ...μέτρα. Ελλειψει δικής μας διαυγείας, μας τα εφέραν τα μνημονια. Έξ εσπεριας η ανάταση.