αληθινό, αλλά όχι για όλους. Κοντεύω να κλείσω χρόνο ανεργίας. Το internet στην αρχή ήταν μια ευκαιρία για δουλειά, μετά έγινε απλά ενημέρωση (πάντα για τα επαγγελματικά μου), κατέληξε άσκοπο χάσιμο χρόνου. Δεν ποστάρω, δεν χαζεύω. Παίρνω τηλέφωνα, κάνω αιτήσεις στο εξωτερικό και όπου αλλού βρώ. Το πολύ δύο ώρες την ημέρα. Μετά θα πάω βόλτα το γιό μου. Όχι δεν του είπα ότι ο μπαμπάς είναι άνεργος. Γιατί ο μπαμπάς έχει να κάνει "έργο". Να είναι καλά, να το παλεύει, να ψάχνει οτιδήποτε θα κάνει τη ζωή τους να μην απομακρυνθεί από την προηγούμενη κατάσταση. Δύσκολα όλα αυτά, πολύ δύσκολα. Κάποτε πηγαίναμε διακοπές όπου θέλαμε, κάποτε βγαίναμε τρεις φορές την εβδομάδα, κάποτε το γάλα του "μικρού" ήταν απλώς επίσκεψη στο super market. Τώρα ο μπαμπάς πρέπει να βρει τρόπους να μη φανεί η έλειψη, η αδυναμία. Δεν είμαι άνεργος. Έχω σπουδαίο έργο μπροστά μου και αναζητώ (επιπλέον) εργασία. Όμορφο πάντως το κείμενο σου. Λειτούργησε ως "παλμός σκανδαλισμού".