Οι αθλητές πανηγυρίζουν ο καθένας με τον τρόπο του. Καλά κάνουν. Κι εγώ στη θέση τους το ίδιο θα έκανα.Αν θέλουμε να καταγγείλουμε την καλλιέργεια του σοβινισμού στα σπορ, ας ξεκινήσουμε καλύτερα με το πως η ΔΟΕ φροντίζει να "φιλεύει" με δεκάδες μετάλλια την κάθε φιλοξενούσα χώρα, ώστε να μην ακουστεί καμία αντίδραση για το τεράστιο κόστος της διοργάνωσης των αγώνων. Το ζήσαμε κι εδώ στην Αθήνα αλλά ειδικά στην Αγγλία η κατάσταση ξέφυγε τελείως.Όπως έγινε και σε άλλες πρόσφατες περιπτώσεις (βλέπε θάνατος της Νταϊάνας, Ιωβηλαίο της βασίλισσας κτλ) ένας λαός που κατά τα άλλα επαίρεται για τη στωϊκότητα και την αυτοσυγκράτησή του παραδόθηκε με τις ευλογίες των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην απόλυτη πατριωτική υστερία. Ήταν απίστευτο να διαβάζει κανείς το ύφος ακόμα και των πιο σοβαρών εφημερίδων τους κατά τη διάρκεια των αγώνων.Και βέβαια κανείς από τους "σοβαρούς" αρθρογράφους σε αυτές τις εφημερίδες δεν αναρωτήθηκε ούτε μία στιγμή πως είναι δυνατόν να καταλήγει τρίτη στα μετάλλια μια χώρα που πριν το Πεκίνο χτύπαγε τη δέκατη θέση και αν...
Σχολιάζει ο/η