Εξαιρετικό άρθρο.Πραγματικά όταν έβλεπα όλους αυτούς να έχουν πατεντάρει από πριν έναν "χορό της νίκης" και να κάνουν καραγκιοζιλίκια εκνευριζόμουν τρομερά.Και πρέπει να πω ότι ο Νο1 που με εκνευρίζει είναι ο Μπολτ και παρ' ό,τι τον σώζουν κάπως αυτά που γράφεις, τον αντιπάθησα όταν τον πρωτοείδα να νικά και να πηγαίνει στους φωτογράφους να φωτογραφηθεί κάνοντας καραγκιοζιλίκια, σαν στάρλετ που έχουν προβάρει τις πόζες για το κόκκινο χαλί.Δεν είμαι εναντίον της αυθόρμητης χαράς και του αυθόρμητου καραγκιοζιλικιού. Απ' τη στημένη αυτοπροβολή πάντως, τελικά, προτιμώ αυτούς που πηγαίνουν σε μια γωνιά και κλαίνε απλώς, απ' τη χαρά τους.