Το αγόρασα, επειδή βλακωδώς εμπιστεύτηκα κάποια sites που το εξυμνούσαν (όταν κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο). Εννοείται ότι περίμενα να διαβάσω κάτι πολύ ανάλαφρο και σε καμία περίπτωση δεν παραμυθιάστηκα ότι πρόκειται για λογοτεχνικό αριστούργημα. Να παρατηρήσω, όμως, τα εξής:1) Ήταν πολύ χειρότερο από ό,τι έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου. Βαρετό, ανούσιο, αντισεξουαλικό, αντικαυλωτικό, αντι-αντι-αντι. Όλα αντί. 2) Ήταν πολύ γελοίο. Η γραφή είναι χειρότερη από εκείνη μαθήτριας 12 ετών. "Η μικρή θεά μέσα μου χόρευε. Η μικρή θεά μέσα μου έκλαιγε. Η μικρή θεά μέσα μου κρύφτηκε πίσω από τον καναπέ". Επίσης: ατελείωτα "Ω!" Δεν ξέρω πόσα ήταν, κάποια στιγμή σκέφτηκα να τα μετρήσω, αλλά μετά βαρέθηκα. 3) Αν κάποια γυναίκα θέλει να διαβάσει μια ιστορία ερωτική, η οποία να περιλαμβάνει και γαργαλιστικές περιγραφές, μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε χιλιάδες βιβλία. Αυτό δεν περιλαμβάνει ΤΙΠΟΤΑ. Και η οποιαδήποτε επίκληση στο ζήτημα BDSM είναι αστειότητα. Όχι BDSM δεν αφορά, ούτε το γύρω γύρω όλοι δεν καταφέρνει να αγγίξει.4) Έχω διαβάσει αρκετά άρλεκιν στα νιάτα μου, όταν ήθελα να χαλαρώσω στη διάρκεια των καλοκαιρινών μου διακοπών. Αυτό το σίχαμα δεν έφτασε σε επίπεδο πλοκής ούτε το χειρότερο άρλεκιν.5) Ήταν η μοναδική φορά που έκλαψα και για τα χρήματα που έδωσα και για το χρόνο που σπατάλησα για ένα βιβλίο. Θα συμπορευτώ με την άποψη ότι οι ετικέτες στα μπουκάλια του μπάνιου είναι πιο ενδιαφέρουσες και πιο ερωτικές. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι το σχόλιο μου αφορά μόνο στο πρώτο βιβλίο. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να διαβάσω το δεύτερο ή το τρίτο. Ούτε καν δεμένη!
