Ευχαριστώ, αλλά δεν συμβάλλω. Όπου ακούω ξύλινη γλώσσα, φεύγω. Κάνει κακό η ξύλινη γλώσσα, αποθρασύνει τον άνθρωπο. Τον ανεβάζει σε μέρη όπου, στην τελική, μένει μόνος ή με την παρέα του, εγκλωβισμένος στην ουτοποιία του. Για μια ψευδαίσθηση, όμως, ζούμε. Τέλος, η αξιοπρέπεια, δεν είναι πολιτική διεκδίκηση. Είναι αυτό που έχεις ή δεν έχεις, ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
Σχολιάζει ο/η