Συμφωνώ και μαζί σου και με το Φιλαράκι.. Έχω να σου πω ότι, αν και έτσι σε κάνουν να αισθάνεσαι, οι πανελλήνιες ΔΕΝ είναι αυτοσκοπός, ΔΕΝ είναι η αρχή και το τέλος. Είναι ένα (άθλιο) μέσο για να φτάσεις εκεί που θέλεις. Αυτό που πρέπει να κάνεις σε αυτή τη φάση είναι να προσπαθήσεις να σκεφτείς με ποιο αντικείμενο θα ήθελες σε πρώτο επίπεδο να ασχοληθείς. Επίσης: οι πανελλήνιες είναι ένας δρόμος. Ένας άλλος είναι το εξωτερικό, ως σχέδιο β και ταυτόχρονα ως μια προοπτική που μπορείς να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου, που πραγματικά θα αφαιρέσει πολύ άγχος από την όλη διαδικασία.. Όσο για τα καλοκαιρινά, δυστυχώς,εάν δεν κάνεις μετά δε θα μπορείς να παρακολουθήσεις την τάξη στο φροντιστήριο σου.. Και δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται.. Με λίγες βόλτες με τους φίλους σου το απόγευμα και λίγα μπάνια στα κενά σου θα περάσουν πριν το καταλάβεις.. Το ξέρω ότι είναι το τελευταίο που θες να ακούσεις τώρα,και μάλλον είναι κλισέ, αλλά το να το περνάς είναι λιγότερο τρομερό από το να το κοιτάζεις να σε πλησιάζει απειλητικά, όπως τώρα.. Το μόνο που μπορεί να σε βοηθήσει είναι να προσπαθήσεις συνειδητά να μην τρελαθείς, και να μπλοκάρεις όοολη τη σχετική ατμόσφαιρα, να είσαι εσύ κι ο εαυτός σου κι οι επιθυμίες σου και όλα αυτά τα τραγικά που θα ακούς γύρω σου να μη σε φτάνουν και να μη σε αφορούν.. Συγγνώμη για την έκταση..