Μετα το βιασμό που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός απο τις διάφορες κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, έπειτα απο συγκυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις ανίκανες, όχι απλα να δώσουν λύση, αλλά να φωνάξουν αλήθειες κ να σταθούν στο πλάι του έλληνα και όχι απέναντι του χτυπώντας τον κάθε μέρα κ δυνατότερα, το αποτέλεσμα έρχεται τώρα και στέκεται προ των πυλών χωρίς να χτυπάει την πόρτα έτοιμο απλά να μπει. Δεν είμαι υπέρ, όχι μόνο της χρυσής αυγής, αλλά κανενός ακρο-πολιτικού φαινομένου, είτε είναι ναζιστικό, είτε κουμουνιστικό, είτε βασιλικό, γιατί η ιστορία μάτωσε πολλές φορές και απο τα 3. Αυτή τη στιγμή όμως πονάει πιο πολύ γιατί ματώνει κ καταπατά και κάνει εγκλήματα στο όνομα της δημοκρατίας και με τις ευχές μας. Γι'αυτό πριν βιαστώ να βγάλω συμπέρασμα για τους ψηφοφόρους της χρυσής αυγής, κρίνω πρώτα εμάς, τους "φίλους" της δημοκρατίας, που παίζουμε ακόμη το παιχνίδι τους, γιατί πριν απο χρόνια οι "διάφοροι" βαφτίστηκαν στο όνομα της δημοκρατίας - το επίθετό τους όμως δεν μας το έκαναν ποτέ γνωστό και οι περισσότεροι (όπως δείχνουν τα ποσοστά) αρνούνται ακόμη κ τώρα να το μάθουν. Ο τρόπος που βρήκαν κάποιοι να δηλώσουν την αντίδρασή τους σίγουρα δεν αρμόζει σε ενα λαό, όπως της Ελλάδας, αλλά και πάλι κάποιοι έχτισαν πολύ καλά το έδαφος για να πατήσουν αυτοί πάνω του και να ζητήσουν το 17% και δεν ξέρω πόσο ακόμη. Οπότε εγω κατηγορώ και θα κατηγορώ αυτούς που επέτρεψαν αυτήν την κατάντια του ελληνικού λαού κ όχι αυτούς, που μη βλέποντας διαφορά, επέλεξαν το υποτιθέμενο διαφορετικό. Λυπάμαι, γιατί δεν θα έχω παραδείγματα απο τις τελευταίες δεκαετίες, για να εξηγήσω στα παιδιά μου τη διαφορά του ναζισμού και της τωρινής ελληνικής "δημοκρατίας".