Επιστρέφω με απάντηση, λόγο της ποιότητας του διαλόγου, αλλά και για να λυθούν οι παρεξηγήσεις, ώστε να βγει η εν τέλει η αλήθεια για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Θα τα πάρω με τη σειρά:Κατά την άποψη μου τέθηκαν 3 θέματα: 1)Η κοινωνική συμπεριφορά των Ελλήνων σε σχέση π.χ. με τους Βόρειο ευρωπαίους2)Η διαφορά της οδικής συμπεριφοράς μεταξύ των οδηγών αυτοκινήτων και των δικυκλιστών3)Η χειροδικία ως τρόπος επίλυσης των οπουδήποτε διαφορώνΟι απόψεις μου για τα παραπάνω είναι οι ακόλουθες:1)Υπάρχει κατά τη γνώμη μου μια παρεξήγηση της συμπεριφοράς των Βορειοευρωπαιων, δεν είναι ούτε πιο ήπιοι, ούτε έρχονται με το χαμόγελο, ούτε πρόκειται να σου χαρίσουν τίποτα, το αντίθετο μάλιστα θα έλεγα, εδώ στην Ελλάδα είναι καμία φορά πιο εύκολο να σε λυπηθεί κάποιος και να σου χαρίσει παρά εκεί. Αυτό που ισχύει είναι ότι πιστεύουν στους νόμους και τους κανονισμούς της κοινωνίας τους, για να λύσουν τις διαφορές με τον νόμιμο και λογικό τρόπο, και όχι με αυτό-δικια, δηλαδή να πάρουν το νόμο στα δικά τους χέρια.2)Οδηγώ 20 χρόνια αυτοκίνητο και μοτοσυκλέτα ερασιτεχνικά, κάποιες φορές και επαγγελματικά, καθώς και οι γνώσεις μου για το αντικείμενο έχουν βαθος. Αναφέρατε τον οδηγό του αυτοκινήτου και τον δικυκλιστή λες και πρόκειται για 2 διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων, όμως πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους! Οι ίδιοι άνθρωποι που οδηγούν αντικοινωνικά και παραβιάζοντας τον Κ.Ο.Κ. με δίκυκλο οδηγούν και αυτοκίνητο, όμως πιο συντηρητικά. Τότε θα με ρωτήσετε πως εξηγείτε αυτή η μετάλλαξη; Πολύ απλά γιατί μπορούν να τα κάνουν με ένα δίκυκλο ενώ με το αυτοκίνητο δεν μπορούν, τόσο απλά! Αν μπορούσαν θα τα έκαναν και με το αυτοκίνητο, αλλά δεν μπορούν. Συνεπώς δεν στέκει ο διαχωρισμός, ούτε φταίει το όχημα, φταίει το μυαλό, η χαμηλή κοινωνική παιδεία κλπ. Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά όταν κάποιος βρίσκεται πάνω σε ένα δίκυκλο και όταν βρίσκεται μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Όταν παραβιάζουν το Κ.Ο.Κ. και εν πλέκονται σε ένα ατύχημα μεταξύ τους ο μεν οδηγός του αυτοκινήτου ρισκάρει λαμαρίνες και πλαστικά, δηλαδή τα χρήματα του, αντίθετα ο δικυκλιστής ρισκάρει κόκαλα και αίμα, δηλαδή τον ίδιο του τον εαυτό, κάτι που δυστυχώς ελάχιστοι οδηγοί αυτοκίνητων συνειδητοποιούν. 3)Πάμε τώρα στο θέμα της χειροδικίας. Το ίδιο περιστατικό που συνέβη μετά την οδική παράβαση, θα μπορούσε να γίνει οπουδήποτε, σε μια ουρά τράπεζας, μεταξύ γειτόνων, σε μια οικογένεια, ακόμα και γονείς με τα παιδιά τους. Στη ζωή μας μπορεί να διαφωνήσουμε ή να προστατέψουμε τα συμφέροντα μας καθημερινά σε πολλές περιπτώσεις, δεν έχει σημασία ο λόγος, αλλά η χειροδικία ως τρόπος επίλυσης διαφορών μεταξύ ανθρώπων! Από τη στιγμή που κάποιος χειροδικεί σημαίνει ότι δεν έχει εκτίμηση της ανθρώπινης αξίας, τόσο των άλλων όσο και της δικής του, ίσως γιατί δεν του το έμαθαν, ίσως γιατί χειροδικούσαν πάνω του οι γονείς του. Τόνισα μάλιστα το ότι χειροδικία σημαίνει καταρχήν αυτοδικία, δηλαδή παίρνω το δίκαιο και το νόμο στα χέρια μου κάτι που λόγο των οικονομικών δυσκολιών και της απαξίωσης των θεσμών έχει πολλαπλασιαστεί ως συμπεριφορά τα τελευταία χρόνια.
