alergia - Σου επαναλαμβάνω, κρίνω το κρίμα που λέτε οι περισσότεροι εδώ μέσα, όχι τον ηθοποιό που δεν τον γνώριζα. Και το θεωρώ λάθος, γιατι το λέτε λειτουργόντας συγκινησιακά, χωρίς να τον γνωρίζετε, μόνο επειδή έγινε διάσημος (δικαίως ίσως) και γιατι είχε όλα αυτά που ονειρεύονται οι περισσότεροι, άρα, το κρίμα πηγαίνει πιό πολύ σ΄αυτά που έχασε (χρήμα δόξα αναγνωρισημότητα κλπ) και μας φαίνεται αδιανόητο που δεν μπόρεσαν να αντισταθμίσουν τα κενά της ψυχής του, παρά για τον ίδιο, που δεν γνωρίζει κανείς σχολιαστής, αν ήταν καλός ή κακός, πόσα παιδιά (αγόρια ή κορίτσια) έβαλε στο τρυπάκι των ναρκωτικών, ποιούς εξυπηρετούσε για να παίρνει την δόση του, όντας υποχείριο του κυκλώματος, όπως οι περισσότεροι διάσημοι.Το οτι είναι πολύ δύσκολο να απεξαρτηθείς, το γνωρίζω πολύ καλά, αλλα ακόμα καλύτερα το γνωρίζουν οι έμποροι ναρκωτικών, π.χ μαφία κράτος, στα λεγόμενα σκληρά, κράτος στα τσιγάρα ποτά. Μιά φίλη μου που έκοψε το τσιγάρο (και με δική μου προτροπή) εδω και 10 χρόνια, μου λέει, μιά φορά καπνιστής, για πάντα καπνιστής, και την κατανοώ, αλλα για να την στηρίξω της απαντάω, μιά φορά νεκρός, για πάντα νεκρός, δική σου η επιλογή, καταλαβαίνεις που είναι η διαφορά που λέω;Για να το κλείσω, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες στην ζωή, οι περισσότεροι έχουν λίγες, και πάρα πολλοί καμία. Αυτός είχε τις ευκαιρίες του, είχε και το ταλέντο και την ικανότητα και πέτυχε αυτό που ήθελε, και ονειρεύονται εκατομύρια άλλοι, προφανώς δεν βρήκε στην επιτυχία αυτό που πίστευε οτι θα βρεί, είχε τις επιλογές για να το διαχειριστεί, διάλεξε την εκ του αποτελέσματος χειρότερη, ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ, ΟΧΙ ΚΡΙΜΑ. Κρίμα είναι όσοι δεν έχουν ευκαιρία στην ζωή τους, όπως κρίμα είναι και ο πιό διάσημος Σουμάχερ, που απο το πουθενά, βρέθηκε να χαροπαλεύει, κι αν ακόμα ζήσει, δεν πρόκειται να είναι ο ίδιος.Δεν προσπαθώ να σε πείσω για την άποψή μου, ελπίζω μόνο να σε κατατόπισα για την αντίληψή μου.
