alergia - Μα εγώ δεν έκρινα τον ηθοποιό τον οποίο δεν ήξερα, κι απ΄ό,τι διαβάζω πρέπει να ήταν πολύ καλός, έκρινα το κρίμα που λένε (όπως κι εσύ) οι περισσότεροι. Ό,τι κι αν είχε στην ζωή του και στην ψυχή του, πάντα είχε την επιλογή και την δυνατότητα να τα αλλάξει, επέλεξε ο ίδιος να μη τα αλλάξει, γιατι είναι κρίμα, και όχι δικαίωμά του; Ο εθισμός σίγουρα είναι ασθένεια, αλλα δεν είναι μεταδοτική, για να την κολλήσεις πρέπει να το επιδιώξεις εσύ, αλλιώς δέν κολλάς. Έχω χάσει δύο παιδικούς μου φίλους στο Ν.Ψυχικό απο ναρκωτικά, όταν ξεκίνησαν να καπνίζουν τσιγάρο στα 16 και τους έλεγα να το κόψουν, το παίζανε μαγκάκια και με λέγανε μαλάκα, μετά στα 19 άρχισαν τα τσιγαριλίκια, οταν τους είπα, ρε είστε τρελοί, θα γίνετε ναρκωμανείς, με λέγανε ξενέρωτο. Δυστυχώς, αν και γνωριζόμασταν απο νηπιακή ηλικία, οι δρόμοι μας χώρισαν, μετά απο 13 χρόνια έμαθα οτι ο Αντώνης πέθανε απο ναρκωτικά στα 32, και τον επόμενο χρόνο ο Γιώργος, στενοχωρήθηκα πολύ μια και γνωριζόμαστε απο μικρά, ήξερα τους γονείς τους, που με αγαπούσαν και τους αγαπάω ακόμα, αλλα δεν είπα κρίμα, ήξερα και ήξεραν τι έκαναν, όσοι τους αγαπούσαν, προσπάθησαν να τους αποτρέψουν, και εισέπραταν την χλεύη τους, ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ. Όπως και ο πατέρας μου, που κάπνιζε δυο πακέτα άφιλτρα Έθνος, πέθανες στα 43 απο καρκίνο του πνεύμονα, ήξερε τι έκανε, γιατι έλεγε, δεν βαριέσαι, όλοι απο κάτι θα πάμε. Έτσι και με τον ηθοποιό, ήξερε τι έκανε, κρίμα είναι αν πεθάνεις απο ατύχημα που δεν επιδίωξες, η τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που πεθαίνουν απο την πείνα, χωρίς να έχουν άλλη επιλογή.