@Fela: ευχαριστώ για το σχόλιό σου, προσθέτω και εγώ ένα, επιτέλους τελευταίο, δικό μου.Κατ' αρχήν δεν επιθυμούσα να το παίξω το "αντίπαλον δέος", να "θεοποιήσω" την εργασία ή ότιδήποτε τέτοιο, ούτε μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να εκμεταλλεύονται συνανθρώπους και συμπολίτες τους. Πιστεύω όμως, και πριν την κρίση, ότι ο όρος "εκμετάλλευση" ή "εντατικοποίηση" χρησιμοποιείται από στρώματα της ελληνικής κοινωνίας με μεγάλη ελαστικότητα. Κοινώς, αφήνοντας την τωρινή δύσκολη κατάσταση για λίγο στην άκρη, θεωρώ ότι δεν γίνεται να θέλεις "και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο", να έχεις έναν ακριβό τρόπο ζωής π.χ. και να ζητάς από τους άλλους να το χρηματοδοτούν, να μην παράγεις τίποτε και να απαιτείς επιδόματα κτλ κτλ. Παραδείγματα αναφέρω που όλοι τα ξέρουμε.από εκεί και πέρα, η κρίση μας κάνει όλους συναισθηματικούς, γιατί έχουμε διάφορα βιώματα. Και τα δικά μου βιώματα μου λένε ότι άνθρωποι που δουλέυουν τίμια και συστηματικά παραπονιούνται λιγότερο από διάφορους κηφήνες. Δεν γενικεύω, απλά το παρουσιάζω ως τάση. Εν προκειμένω, συνεχίζω να θεωρώ τις αντιδράσεις για ΜΙΑ βάρδια υπερβολικές (θα ήθελα να ήξερα στατιστικώς πόσο και ποιοι υπάλληλοι πραγματικά αντιδρούσαν σε αυτό). Θεωρώ ότι τα περισσότερα επιχειρήματα κατά του χαπενινγκ αυτού είναι μηχανιστική αντίδραση που έχει περάσει σχεδόν μπιχεβιοριστικά στην συμπεριφορά κάποιων Ελλήνων. Γνώμη μου και εδώ είμαστε να την συζητήσουμε.Και βεβαίως ο Λόγος του καθενός μας δείχνει αρκετά για το ποιόν του. Πάντως δεν θα βάσιζα την διαμόρφωση της γνώμης μου στις πλειοψηφούσες τάσεις του lifo.