@ vardaris Απάντησα με 3 λέξεις επειδή έχουμε τέτοιο χάσμα απόψεων που λίγο νόημα έχει. Συνοπτικά για να μην νομίζεις ότι έχεις και τόσο φοβερά επιχειρήματα: 1. Οχι δεν είμαστε όλοι το κράτος. Το κράτος είναι μια δομή που αποτελείται από μια δομή κεφαλαιοκρατών, μεγαλοεπιχειρηματιών, του διεθνή παράγοντα, σύν ένα 10-20% του κοινωνικού συνόλου που βρίσκεται σε συνεργασία μαζί τους. Απλό και κατανοητό παιδικό παράδειγμα: εγώ και ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν επηρεάζουμε το ίδιο την κρατική πολιτική. Αρα ο Σωκράτης είναι πιο πολύ "κράτος" από μένα. Παράδειγμα 2ο, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής δεν αποφάσισαν ποτέ οι ίδιοι αν τους αρέσει το νερό με αρσενικό ή όχι. Κάποιοι τρίτοι τους το έφεραν και αν ακυρωθεί κάποιοι τρίτοι θα το ακυρώσουν, βλέπουμε σε αυτήν την περίπτωση ότι κράτος και πολίτες διαχωρίζονται ως έννοιες. 2ον για τον καπιταλισμό σου απάντησα στο ίδιο ύφος και με την ίδια ποιότητα περιεχόμενου που απάντησες και εσύ. Κοινώς αν δεν το διέκρινες το επιχείρημα συνοψίζεται: "Ο καπιταλισμός δεν αποτελεί το τέλος της ιστορίας, ούτε το επιχείρημα ότι επικρατεί παντού λέει κάτι υπέρ του. Για τον λόγο αυτό κριτική στα αποτελέσματα αυτού ή "αγώνας" για την ανατροπή του επιτρέπεται, δίχως αυτό να σημαίνει ότι όποιος το λέει αυτός είναι ΚΝΙτης και πρέπει να απολογηθεί για τον Στάλιν". Το έκανα λιανά να ορίστε.3ον για το κλίμα πόλωσης στα είπε ο φίλος από πάνω εσύ ο ίδιος το καλλιεργείς. 4ον Η παραφιλολογία για τους συνδικάλες, την παραγωγικότητα, την κερδοφορία, το επιχειρείν και όλα αυτά που πάντα ακούμε για όποιον απολύεται ή για όποιον απεργεί τα λήμματα παγκοσμιοποίηση, ελεύθερη αγορά, ολιγοπώλια είναι μια χαρά εύστοχα και σε καμία περίπτωση εκτός θέματος.