VladNirki Πριν 10 χρόνια ήταν μια δράκα από περιθωριακούς νεοναζί. Είναι ευκολότερο σε μια πόλη (φαντάζομαι εκτός Αθήνας), αν υπάρχει μια μεγαλύτερη σε δύναμη αντιφασιστική ομάδα, να περιορίσει τους μετρημένους στα δάχτυλα χούλιγκανς της Χ.Αυγής. Τώρα η Χ.Αυγή έχει στρατολογήσει τη σάρα και τη μάρα, συν το ότι έχει πάρει και πολύ κόσμο με το μέρος της. Είναι οι αντιφα στην Αθήνα μια δύναμη όπου αρκεί ώστε να πατάξει τους χρυσαυγήτες; Ή είναι πάνω κάτω ισοδύναμοι, και θα αναλώνονται στις αντεκδικήσεις; Από τη στιγμή που στις γειτονιές με έντονη παρουσία αλλοδαπών, οι πολίτες βλέπουν ως "μεσσίες" τους χρυσαυγήτες, πώς η αντιφασιστική βία των αντιφα θα τους συμπαρασύρει στον αγώνα πάταξης του φασισμού; Δε νομίζω πως ο μέσος Νεοέλληνας των μεγάλων αστικών κέντρων που παρακολουθεί τα γεγονότα, να είναι διατεθειμένος να κυνηγήσει χρυσαυγήτες. Οσο η κοινωνία τους υποστηρίζει ή μένει αμέτοχη, και το Κράτος μένει ουσιαστικά άπραγο, η ρατσιστική βία δε θα εκλείψει. Οι αντιφα, άντε να πάρουν υπό τον έλεγχό τους καμιά γειτονιά. Αυτό μόνο... Η ρατσιστική βία της Χ.Αυγής μόνο από το Κράτος μπορεί να παταχθεί ή αν συνεχίσει έτσι, μόνο από τους πολίτες σαν σύνολο, όταν κάθε γειτονιά σύσσωμη, θα τους στέλνει στο διάολο. Συμπερασματικά λοιπόν: Είμαι της άποψης πως από τη στιγμή που Αντιφα-Χ.Α είναι δυνάμεις ισοδύναμες, η βία αναμεταξύ τους δε βγάζει νικητή, αλλά διαιωνίζει έναν κύκλο εκδίκησης-αντεκδίκησης. Θεωρώ πως λόγω της λαϊκής υποστήριξης της Χ.Αυγής και της απάθειας του μέσου πολίτη, η αντιφασιστική βία των αντιφα, δε θα συμπαρασύρει τις μάζες στον αγώνα κατά της ρατσιστικής βίας, πέρα ίσως από μια μερίδα κοινωνικά ευαίσθητων ατόμων. Πράγμα ανεπαρκές. Επίσης, πιστεύω πως οι συμπλοκές αντιφα-χρυσαυγητών, είναι μια βεντέτα των "αιωνίων", όπου το άσβεστο μίσος των δύο αντίθετων αυτών πόλων, αρκεί για να τους οδηγήσει σε συμπλοκές. Γι' αυτό βλέπω ως εκλογικεύσεις τις θεωρίες περί "κοινωνικού έργου". Δε λέω, ίσως να υπάρχουν άτομα στους αντιφα όπου "στρατολογήθηκαν" με σκοπό να αποτρέψουν, στο μέτρο της δύναμής τους, ρατσιστικές επιθέσεις. Απλά πιστεύω πως ο νεαρός αντιεξουσιαστής που βλέπει σαν "κόκκινο πανί" τον χρυσαυγήτη, τα κίνητρα του, δηλαδή ο πραγματικός παράγοντας που λαμβάνει χώρα και τον ωθεί να βιαιοπραγήσει κατά του χρυσαυγήτη, είναι αυτό ίδιο το "φετίχ-κόκκινο πανί", που κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τις κόντρες των οπαδών των γηπέδων. Αρκεί για έναν Παοκτσή το γεγονός πως ο άλλος είναι Άρης για να τον δείρει. Αυτή την "ψυχολογία" θέλω να αναδείξω με τον παραλληλισμό μου με τους οπαδούς των γηπέδων, κι όχι να ακυρώσω την πολιτικοιδεολογική υπόσταση του αντιεξουσιαστικού χώρου.
