Πραγματικά έχω μείνει άφωνος με τις διαστάσεις που πηρε μια απλή κ ανθρώπινη έκφραση νοσταλγίας, ενος τόσο γνήσιου συναισθήματος με το οποίο ταυτίστηκαν τόσοι άνθρωποι που ζουν μια παρόμοια κατάσταση. Πως εξελίχθηκε σε κόντρα ξενιτεμένων Ελλήνων εργαζόμενων και Ελλήνων εν Ελλάδι που έχουν πρόβλημα? Ειδικά η κριτική του Loannis με βρίσκει στην εντελώς αντίπερα όχθη. Δηλαδή πριν στείλουμε ένα κείμενο στην Λαιφο, που εκφράζει κάτι που νιώθουμε έντονο σε κάποια φάση της ζωής μας, πρέπει πρώτα να φιλτράρουμε αν υπαρχουν άλλοι που βιώνουν κατι δυσκολότερο, και αν ναι, τότε να μην το γράψουμε? Τότε το 70% των μηνυματων που αναφέρονται σε σχέσεις, γκόμενες και σεξ πρέπει να διαγραφούν άμεσα, και να αλλάξουμε το όνομα σε "ποιός τραβάει τα μεγαλύτερα ζόρια" τύπου διαγωνισμό.Ναι ζω στο εξωτερικό εδώ και 7 χρόνια, οι γονείς μου αναγκάστηκαν να πάρουν δάνειο για να έρ8ω εγω εδώ να κάνω το "απαραίτητο" μάστερ, και εγώ αναγκάστηκα να μείνω εδώ για δουλειά μετά το τέλος του Μαστερ για να αποπληρώσω το δάνειο. Γιατί ήρθα αφου δεν ημουν σίγουρος αν θέλω να μείνω? Μα φυσικά για τον ίδιο λογο που κάθησα και διάβασα στην τρίτη λυκείου, που διάλεξα την σχολή με την μεγαλύτερη βάση χωρίς να ξέρω τι σημαινει ο όρος χρηματοοικονομικά, και που το μάστερ στο εξωτερικό ήταν η φυσική ροή στον δρόμο της συνεχούς διεκδίκησης ενός καλύτερου μέλλοντος. Ωραία και κάποια στιγμή λίγα χρόνια μετά αποπληρώνω το δάνειο και πλέον ειμαι ώριμος και υπεύθυνος για τα επόμενα βήματα της ζωής μου. Καπού εκει λοιπόν στα 26/27 συνειδητοποιώ οτι δεν μου αρέσει η ζωή εδώ και μου λείπουν όλα αυτα που αναφέρει η Α.Α. Έλα όμως που έχουμε κρίση και 60% ανεργία στους νέους. Διαφωνεί κανείς οτι πλεόν δεν έχω το ελεύθερο της επιλογής? Οτι δεν μπορώ να γυρίσω? Οτι κατα μια έννοια ειμαι "εγκλωβισμένος" σε μια χώρα και ένα τρόπο ζωής που στην ουσία ποτέ δεν διάλεξα εντελώς συνειδητά? Ναι ακούγεται υπερβολικό αλλα στην χώρα που μεγαλώνουμε με το πρότυπο διάβασε να μπείς σε μια καλή σχολή, κάνε ενα μάστερ να βρείς μια καλύτερη δουλειά, τίποτα δεν ειναι υπερβολή. Τι είπες? θέλεις μαθηματικο? φυσικό? Μα καλα χαζός είσαι, αυτα έχουν βαση 13 και 14. Εσύ έβγαλες 19, πρέπει να μπείς σε μια καλή σχολή όπου το κριτήριο φυσικά ειναι η υψηλή βάση.Κάπως έτσι λοιπόν, κάποιοι απο εμάς και όχι η γεννιά μας (μη δόκιμος όρος απο Α.Α. αλλά μην κοιτάμε το δέντρο κ χάνουμε το δάσος), φτάσανε στα 26/27 και νιώθουν κάπως σαν εγκλωβισμένοι. Αν τα πράγματα στην Ελλάδα ήταν αλλιώς, τότε όντως μπαίνεις στο αεροπλάνο και το λήγεις άμεσα. Αλλα κατα ενα διαολεμένο τρόπο, η 60% ανεργία επηρεάζει και εμάς. Ποιός λοιπον θα μου απαγορέψει να εκφράσω την νοσταλγία που νιώθω? Γιατί είμαι μαλάκας αν νιώθω νοσταλγία και αν μου λείπουν πράγματα. Δεν έχω παραιτηθεί, βελτιώνω την ζωή μου στο εξωτερικό όσο μπορώ αλλα κάθε Ιούνιο που μπαίνει το καλοκαίρι στην χώρα που έζησα ως τα 23 μου, θα νιώθω το ίδιο προβληματισμένος. Μαλάκας ήμουν ως τα 23 μου που υπάκουα τυφλά το κυρίαρχο σύστημα με τους λαθεμένους ορισμούς της επιτυχίας και του καλύτερου μέλλοντος. Αλλά ποιός ξέρει ποιός ειναι πραγματικά στα 23 του? Ποιός μπορεί να πάει κόντρα στο κατεστημένο απο επιλογή? Συνειδητα. Όχι επειδη δεν έχει πρόσβαση, η απλά δεν μπόρεσε να το ακολουθήσει. Εσυ που το έκανες μπράβο σου, σε σέβομαι για αυτό. Εσύ που εισαι σε αυτό το σημείο της ζωής σου, σκέψου καλύτερα τι θες να πετύχεις και τι σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Εσύ όμως που με λες μαλάκα επειδή νιώθω νοσταλγία σήμερα ενώ αναγνωριζω όλα μου τα λάθη, εσύ που νομίζεις οτι επειδή έχω εναν καλύτερο μισθό πρέπει να το βουλώνω και να μην αισθάνομαι τιποτα, κάτσε και σκέψου τα πράγματα για τα οποία εκφράζεις κάποια πικρία στην ζωή, και αν όλα ειναι πιο σοβαρά απο τα δικά μου, κάτσε κ σκέψου τι έκανες όταν δεν είχες όλα αυτα τα προβλήματα. Η μοιρολατρεία είναι βασικο χαρακτηριστικό μας και ας μην μας αρέσει. Μόνο εμείς αριθμούμε όλα μας τα προβλήματα στην τυπικη ερωτηση του άγγλου How Are You? ενώ όλοι οι άλλοι απαντούν Not Bad Thanks. Ε λοιπόν το Not Bad δεν μου κάνει, και όσο νιώθω νοσταλγία και άλλα συναισθήματα θα μπορώ να τα εκφράζω χωρις να γίνομαι μαλάκας όπως και εσύ μπορείς να διαμαρτύρεσαι γιατί δεν σου έκατσε η γκόμενα που καθόταν απέναντι σου στο μετρό η δεν πέτυχε ο μουσακάς. Ελευθερία λόγου, δημοκρατία, συλλαλητήρια στην ΕΡΤ, αλλά μας πείραξε που κάποιος με καλή δουλειά στο εξωτερικο μοιράστηκε τον τρόπο ζωής του, ο οποίος περιλαμβάνει και καποια στοιχεία νοσταλγιας.
