Δε ξέρω αν πάει πιο χαμηλά... δε ξέρω αν υπάρχει όμως και πάτος... Σοκαριστικό μεν, αναμενόμενο δε... Είμαι εξωτερικό και περιμένω πότε θα γυρίσω για καλοκαίρι... αλλά τι νόημα έχει πια κι αυτό... δηλαδή... 14 χρονών...φαντάσου τον εαυτό σου στη θέση του... χωρίς τους γονείς σου καν... στο πουθενά... και με χαραγμένη ψυχή και φοβισμένη για πάντα (?).... ελπίζω όχι για πάντα... οι λόγοι για επανάσταση στην Ελλάδα πληθαίνουν μέρα με τη μέρα.. με τον ίδιο ρυθμο που τα κουράγια που βλέπω στα μάτια των περισσότερων μειώνονται...