Έτσι όπως τον περιέγραψες φαίνεται άτομο με ορισμένα προβλήματα όμως δεν είμαστε ψυχολόγοι για να κάνουμε διάγνωση και σίγουρα δεν γίνεται αυτή από μία εξομολόγηση από γραφόμενα άλλου για κάποιο άτομο. Σε κάθε σχέση (φιλική, ερωτική, κοινωνική, οτιδήποτε) πρέπει να είναι αμοιβαίο, εκεί βασίζονται όλα. Αν είναι να μιλάτε μία φορά στους κάτι μήνες, προφανώς και δεν αξίζει να θεωρείται φίλος, ούτε καν γνωστός (καθώς αυτό συνεπάγεται με άτομο που βλέπεις συχνά ή έχετε πάρε δώσε, όχι ένα άτομο που κάποτε έβλεπες σε καθημερινή βάση, μετά χαθήκατε αλλά εκείνος σε καλεί μία στο τόσο). Εγώ στη θέση του θα τον έπαιρνα μία φορά να τον ρωτήσω ευθέως αν θέλει να μιλάτε και να βγαίνετε, αν σου πει οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα ηχηρό "ΝΑΙ, ΘΕΛΩ!" τότε εκείνη την στιγμή του λες "Οκ, καλή συνέχεια. Εφόσον δεν θέλεις δεν υπάρχει λόγος να ξαναμιλήσουμε. Θα σε παρακαλούσα να μην με πάρεις ξανά τηλέφωνο μετά από μήνες εκεί στο άκυρο, δεν υπάρχει νόημα σε όλο αυτό. Καλή ζωή εύχομαι!" και το κλείνεις. Αν ξαναπάρει μετά από μήνες πάλι, μπλοκάρεις τον αριθμό του και συνεχίζεις την μέρα σου, τόσο απλό. Σαν stalker ακούγεται, να σε παίρνει όποτε θυμάται και αν θυμάται και απλά να τα λέτε για λίγο. Να τον ήξερες από παλιά, να ήταν π.χ. παιδικός σου φίλος ή παλιά σχέση που κρατήσατε μία επικοινωνία και τα λέτε τελείως σε φιλικό επίπεδο (ή μακρινός συγγενής) οκ εκεί να το καταλάβω. Πριν 2 χρόνια δεν γνωριζόσασταν καν και όσο μιλούσατε προφανώς και δεν κατέληξε σε φιλία και θα αλλάξει αυτό επειδή σε παίρνει μία φορά στο 2μηνο-3μηνο; Και οι τράπεζες είναι "γνωστοί" αν το πάρουμε έτσι που μας πρήζουν κάθε τόσο για λογαριασμούς και επιτόκια, χαίρω πολύ. Η ζωή είναι μικρή για να έχουμε "ζωντανά φαντάσματα" στις επαφές μας.
Έτσι όπως τον περιέγραψες φαίνεται άτομο με ορισμένα προβλήματα όμως δεν είμαστε ψυχολόγοι για να κάνουμε διάγνωση και σίγουρα δεν γίνεται αυτή από μία εξομολόγηση από γραφόμενα άλλου για κάποιο άτομο. Σε κάθε σχέση (φιλική, ερωτική, κοινωνική, οτιδήποτε) πρέπει να είναι αμοιβαίο, εκεί βασίζονται όλα. Αν είναι να μιλάτε μία φορά στους κάτι μήνες, προφανώς και δεν αξίζει να θεωρείται φίλος, ούτε καν γνωστός (καθώς αυτό συνεπάγεται με άτομο που βλέπεις συχνά ή έχετε πάρε δώσε, όχι ένα άτομο που κάποτε έβλεπες σε καθημερινή βάση, μετά χαθήκατε αλλά εκείνος σε καλεί μία στο τόσο). Εγώ στη θέση του θα τον έπαιρνα μία φορά να τον ρωτήσω ευθέως αν θέλει να μιλάτε και να βγαίνετε, αν σου πει οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα ηχηρό "ΝΑΙ, ΘΕΛΩ!" τότε εκείνη την στιγμή του λες "Οκ, καλή συνέχεια. Εφόσον δεν θέλεις δεν υπάρχει λόγος να ξαναμιλήσουμε. Θα σε παρακαλούσα να μην με πάρεις ξανά τηλέφωνο μετά από μήνες εκεί στο άκυρο, δεν υπάρχει νόημα σε όλο αυτό. Καλή ζωή εύχομαι!" και το κλείνεις. Αν ξαναπάρει μετά από μήνες πάλι, μπλοκάρεις τον αριθμό του και συνεχίζεις την μέρα σου, τόσο απλό. Σαν stalker ακούγεται, να σε παίρνει όποτε θυμάται και αν θυμάται και απλά να τα λέτε για λίγο. Να τον ήξερες από παλιά, να ήταν π.χ. παιδικός σου φίλος ή παλιά σχέση που κρατήσατε μία επικοινωνία και τα λέτε τελείως σε φιλικό επίπεδο (ή μακρινός συγγενής) οκ εκεί να το καταλάβω. Πριν 2 χρόνια δεν γνωριζόσασταν καν και όσο μιλούσατε προφανώς και δεν κατέληξε σε φιλία και θα αλλάξει αυτό επειδή σε παίρνει μία φορά στο 2μηνο-3μηνο; Και οι τράπεζες είναι "γνωστοί" αν το πάρουμε έτσι που μας πρήζουν κάθε τόσο για λογαριασμούς και επιτόκια, χαίρω πολύ. Η ζωή είναι μικρή για να έχουμε "ζωντανά φαντάσματα" στις επαφές μας.