Επειδή έχω πάει σε ΕΠΑ.Λ (αντί για Γενικό) αλλά και έκανα μία χρονιά σε ΕΠΑ.Σ του ΟΑΕΔ (τώρα λέγεται ΔΥΠΑ) νομίζω πως υπάρχει παρόμοιο κλίμα μεταξύ των 2, ειδικά τώρα τα τελευταία χρόνια που άλλαξε το σύστημα και μπορείς αντί για ΕΠΑ.Λ να πας σε ΕΠΑ.Σ (μέχρι πριν 10 χρόνια που τελείωσα το ΕΠΑ.Λ δεν γινόταν αυτό). Δεν πρέπει να κολλάς σε στερεότυπα τύπου "εδώ θα έχει θηρία" επειδή δεν ισχύει αυτό, υπάρχουν σίγουρα μερικά αλητάκια με όλη την σημασία της λέξης (τα οποία κάνουν μπαμ και θα τα καταλάβεις όχι απλά στην πρώτη διδακτική ημέρα αλλά ίσως και ώρα) της τάξηα του 10-15% όμως η πλειοψηφία είναι παιδιά που θέλουν να μάθουν μία τέχνη είτε επειδή κάποιος συγγενής τους την κάνει και θέλουν να εργαστούν μαζί του (ή έχουν επιχείρηση σχετική με την ειδικότητα αυτή οι γονείς τους) είτε επειδή θέλουν να γλυτώσουν τα αρχαία και τα πολλά μαθηματικά του Γενικού λυκείου, αλλά κυρίως το πρώτο. 3 συμβουλές έχω να σου δώσω, επειδή ήμουν από τους καλύτερους εκεί μέσα αλλά έλεγα την καλημέρα μου και μιλούσα (χωρίς εξωσχολική παρέα αλλά ξέροντας τι έκαναν) και με τα άτομα που ανήκουν σε αυτό το 10-15% που είναι εν δυνάμει παραβατικά-εγκληματικά στοιχεία: 1ον , εκεί έχεις έναν x ρόλο, αυτόν της δασκάλας. Ούτε ψυχολόγος τους είσαι ούτε αστυνόμος ούτε ντετέκτιβ. Σου είπαν κάτι/έμαθες κάτι που πρέπει να το ακούσει ειδικός ή αστυνομία; Τους κατευθύνεις προς τα εκεί αλλά χωρίς να τους πάρεις από το χέρι, κυριολεκτικά και μεταφορικά. 2ον, η δουλειά σου αρχίζει με το που περάσεις την είσοδο και τελειώνει με το που φεύγοντας ξαναπεράσεις από εκεί, μετά το σχόλασμα της τάξης/τμήματος που έχεις τελευταίο στο πρόγραμμα. Το τι θα κάνουν μετά, δεν σε αφορά. Αν δεις π.χ. παρεάκια με κουκούλες και έτσι μαυροφορεμένοι να κάθονται κάπου απόμακρα, δεν χρειάζεται να πας μέχρι εκεί για να καταλάβεις πως ή γκράφιτι θέλουν να κάνουν, ή πίνουν τίποτα ή "μαύρο" ή έδωσαν ραντεβού για κάποιο σκηνικό τέλος πάντων. Άστους, προσπέρνα χωρίς να κοιτάξεις. Δεν θα τους αλλάξεις, μην προσπαθείς να τους αλλάξεις, εκεί είσαι μόνο για να διδάξεις, τίποτα άλλο, μην χαλιέσαι αν βλέπεις πως σε κάποια άτομα από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει επειδή αυτό δεν έχει να κάνει με εσένα αλλά με το άτομο αυτό και πως επιλέγει να δράσει, εσύ κάνεις την δουλειά σου και τα άλλα δεν έχουν να κάνουν μαζί σου. 3ον, τα άτομα που αναφέρω ως εν δυνάμει (χωρίς αυτό να σημαίνει πως στο μέλλον θα κάνουν κάποιο έγκλημα, αλλά είναι πάρα πολύ πιθανό) παραβατικά, θα καταλάβουν αμέσως αν αγχώνεσαι ή αν φοβάσαι, σχεδόν το μυρίζουν πάνω σου σαν σκυλιά. Καλύτερα να υιοθετήσεις το λεγόμενο poker face και να μην τους αφήνεις να μάθουν τίποτα για σένα. Όσα λιγότερα ξέρουν τόσο πιο αρμονικάνθα δουλεύεις, θυμήσου πως εκεί δεν είσαι ούτε για να μάθεις εσύ για αυτούς αλλά ούτε αυτοί για εσένα, πηγαίνεις, παραδίδεις την ύλη, απαντάς στις ερωτήσεις των ατόμων που ξέρεις ότι όντως ενδιαφέρονται (μπαμ κάνουν και αυτοί, θα βλέπεις ότι σημειώνουν συνέχεια και προσέχουν στο μάθημα) και τέλος. Πάντα κάποιο από αυτά τα άτομα (10-15%) θέλει να έχει με κάτι να ασχολείται (επειδή όταν δεν προσέχεις 8 ώρες λογικό να βαρεθείς αργά ή γρήγορα) οπότε θα προσπαθήσει να προκαλέσει φασαρία (π.χ. να ενώσουν 2-3 θρανία και να γυρίσουν τις πλάτες τους προς το μέρος σου, συζητόντας, παίζοντας χαρτιά, παίζοντας παιχνίδια, οτιδήποτε) για να δει πως αντιδράς, αν αντιδράσεις εκεί έντονα θα το ξανακάνει απλά για να σε τριγκάρει οπότε η καλύτερη τακτική είναι να δείξεις έναν σεβασμό τύπου "δεν σας ενοχλώ, μην με ενοχλείτε, κάντε ό,τι θέλετε απλά αν μπορείτε λίγο πιο σιγά να ακούνε αυτοί που θέλουν να ακούσουν". Αν δοκιμάσεις να φωνάξεις διευθυντές, υποδιευθυντές, κτλπ,, δεν θα αλλάξει κάτι, απεναντίας θα το ξανακάνουν ώστε να τους βγάλεις έξω στο προαύλιο χωρίς απουσία (αυτό επιδιώκουν πραγματικά, δεν θέλουν καν να είναι εκεί απλά δεν θέλουν και να επαναλάβουν την ίδια τάξη, αν δεν υπήρχαν οι απουσίες δε θα έμπαιναν καν στην τάξη). Αυτά τα άτομα είναι σχεδόν κατά κανόνα 3-4 σε κάθε τάξη και όπως είναι επόμενο (καθώς δεν θέλουν να προσέξουν το μάθημα) κάθονται στα τελευταία θρανία. Θα τους καταλάβεις αμέσως αυτούς. Στο 1ο μεγάλο 20λεπτο διάλειμμα, πες τους να έρθουν να μιλήσετε μεταξύ σας, αυτά τα 3-4 άτομα και εσύ. Πες τους κάτι σαν αυτό: "κοιτάξτε παιδιά, καταλαβαίνω ότι δεν σας αρέσει το μάθημα ή η σχολή, δεν πειράζει, αν θέλετς να βγαίνετε κάντε το και δεν θα σας βάζω απουσίες απλά αν σας δει κάποιος της υποδιεύθυνσης ή καμία γραμματέας θα έχουμε πρόβλημα και οι 2 οπότε να προσέχετε. Και εγώ θα σας βάζω την βάση ίσα ίσα να περάσετε, αλλά δεν θέλω να ενοχλείτε τα παιδιά που θέλουν να προσέχουν. Πηγαίνετε όπου θέλετε αλλά εντός του σχολικού συγκροτήματος και θέλω απλά αν έχετε τσιγάρα και ποτά, να μην τα πετάτε κάτω αλλά στους κάδους, δεν ζητάω κάτι άλλο". Αυτό ακριβώς είχε κάνει ένας δάσκαλός μου τότε που πήγαινα στο ΕΠΑ.Σ. και ως δια μαγείας, όλοι οι ψίθυροι και τα μουρμουρητά στην τάξη εξαφανίστηκαν. Αυτοί πήγαιναν και άραζαν σε κάτι παγκάκια και σκαλοπάτια στο πλάγιο μέρος των προαυλίων που έχει εκεί, ξέρουν μέρη που μπορούν να κάθονται χωρίς να τους δει κανείς, μην ανησυχείς για αυτό.Αν όλοι οι δάσκαλοι μάζευαν αυτά τα 10-15% των παιδιών και τους έλεγαν κάτι τέτοιο, το ΕΠΑ.Σ. και το ΕΠΑ.Λ δεν θα είχε την φήμη που έχει τώρα. Δυστυχώς, αν επιβάλλεις σε κάποιον "κάτσε εδώ με το ζόρι, θες δε θες, επειδή το λέω εγώ και εγώ είμαι η εξουσία" σίγουρα δεν θα το δει με καλό μάτι. Και επειδή όπως έγραψα πιο πάνω, ήξερα και μιλούσα με αρκετά από αυτά τα άτομα (επειδή ήμουν στο 15μελές και μου έλεγαν τι να προτείνω για αλλαγές, διαγραφή απουσιών στην 1η ώρα που πάντα αργούν με τα αστικά, κτλπ) ξέρω τι απέγιναν. Τα περισσότερα άτομα από αυτούς κατέληξαν να μπλέξουν με κυκλώματα ναρκοτικών, μικροκλοπές και πέρασαν ή οδεύουν προς φυλακές. Δυστυχώς, αυτοί είναι η πιο εύκολη οδός. Και όσοι δεν έμπλεξαν με αυτά δουλεύουν ως ντελίβερι ή σερβιτόροι, οπότε μην χάνει χρόνο προσπαθόντας σώνει και καλά να τους μάθεις για αρχές θερμουδραυλικής ή ηλεκτροτεχνία ή οτιδήποτε άλλο, αφού έτσι και αλλιώα αυτοί θα πάρουν τον δρόμο που έχουν να πάρουν. Όπως φέρονται έτσι θα τους φέρεσαι, δεν σου χρωστάνε και δεν τους χρωστάς τίποτα, μην "δεθείς" μαζί τους επειδή τόσο θα σε πονέσει όταν θα πρέπει να τους αφήσεις ή θα φύγουν. Μην ξεχνάς: δεν είναι παιδάκια δημοτικού να τα επηρεάζεις με το τι θα πεις. Είναι σχεδόν ενήλικοι 16-17-18 χρονών (κάποιοι και παραπάνω, θυμάμαι ήταν ένας 25 χρονών και ακόμα σπούδαζε επειδή έμεινε μεταξεταστέος). Δεν ξέρεις τις ιστορίες τους, μόνο τα ονόματά τους ξέρεις. Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι απλά τα άτομα αυτά βρες τα από την πρώτη μέρα (όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο) και ξεκαθάρισε μαζί τους τι θέλεις και τι όχι. Θα τους αφήνεις ανενόχλητους και χωρίς απουσίες, απλά δεν θα πετάνε κάτω σκουπίδια, δεν θα γράφουν στους τοίχους και δεν θα βγαίνουν εκτός του συγκροτήματος.Αν το ξεκαθαρίσεις έτσι με σεβασμό απέναντί τους, δεν έχουν λόγο να μην τηρήσουν την συμφωνία. Ούτε είναι και άδικο για τα άλλα παιδιά που θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα, ίσα ίσα που έτσι μόνο μπορούν να το παρακολουθήσουν, θυμάμαι καθόμουν κάπου στην μέση των θρανίων, και πιο δυνατά άκουγα την κουβεντούλα από τα τελευταία θρανία παρά τον δάσκαλο. Δεν το ξεκαθάρισε εκείνος στην αρχή, πέρασαν 2 μήνες με τσακωμούς και παρουσία διευθυντή και τελικά έκανε απλά αυτό που έγραψα και λύθηκαν όλα. Σε μία τάξη των 20 μαθητών κατά μέσο όρο, αν παρακολουθούν οι 17 και οι 3 απουσιάζουν, δεν πειράζει επειδή παρακολουθούν 17 άτομα. Αν δεν απουσιάζουν αυτοί οι 3, δεν μπορεί να παρακολουθήσει κανείς εκτός από τα άτομα που είναι δίπλα στον δάσκαλο ή έχουν την ικανότητα να συγκεντρώνονται απόλυτα στη φωνή του ενός ενώ αγνοούν την φωνή του άλλου. Οπότε είναι win-win, και αυτοί κερδίζουν και εσύ (και όλοι) την ηρεμία σας και γίνετε μάθημα. Καλή τύχη!
Επειδή έχω πάει σε ΕΠΑ.Λ (αντί για Γενικό) αλλά και έκανα μία χρονιά σε ΕΠΑ.Σ του ΟΑΕΔ (τώρα λέγεται ΔΥΠΑ) νομίζω πως υπάρχει παρόμοιο κλίμα μεταξύ των 2, ειδικά τώρα τα τελευταία χρόνια που άλλαξε το σύστημα και μπορείς αντί για ΕΠΑ.Λ να πας σε ΕΠΑ.Σ (μέχρι πριν 10 χρόνια που τελείωσα το ΕΠΑ.Λ δεν γινόταν αυτό). Δεν πρέπει να κολλάς σε στερεότυπα τύπου "εδώ θα έχει θηρία" επειδή δεν ισχύει αυτό, υπάρχουν σίγουρα μερικά αλητάκια με όλη την σημασία της λέξης (τα οποία κάνουν μπαμ και θα τα καταλάβεις όχι απλά στην πρώτη διδακτική ημέρα αλλά ίσως και ώρα) της τάξηα του 10-15% όμως η πλειοψηφία είναι παιδιά που θέλουν να μάθουν μία τέχνη είτε επειδή κάποιος συγγενής τους την κάνει και θέλουν να εργαστούν μαζί του (ή έχουν επιχείρηση σχετική με την ειδικότητα αυτή οι γονείς τους) είτε επειδή θέλουν να γλυτώσουν τα αρχαία και τα πολλά μαθηματικά του Γενικού λυκείου, αλλά κυρίως το πρώτο. 3 συμβουλές έχω να σου δώσω, επειδή ήμουν από τους καλύτερους εκεί μέσα αλλά έλεγα την καλημέρα μου και μιλούσα (χωρίς εξωσχολική παρέα αλλά ξέροντας τι έκαναν) και με τα άτομα που ανήκουν σε αυτό το 10-15% που είναι εν δυνάμει παραβατικά-εγκληματικά στοιχεία: 1ον , εκεί έχεις έναν x ρόλο, αυτόν της δασκάλας. Ούτε ψυχολόγος τους είσαι ούτε αστυνόμος ούτε ντετέκτιβ. Σου είπαν κάτι/έμαθες κάτι που πρέπει να το ακούσει ειδικός ή αστυνομία; Τους κατευθύνεις προς τα εκεί αλλά χωρίς να τους πάρεις από το χέρι, κυριολεκτικά και μεταφορικά. 2ον, η δουλειά σου αρχίζει με το που περάσεις την είσοδο και τελειώνει με το που φεύγοντας ξαναπεράσεις από εκεί, μετά το σχόλασμα της τάξης/τμήματος που έχεις τελευταίο στο πρόγραμμα. Το τι θα κάνουν μετά, δεν σε αφορά. Αν δεις π.χ. παρεάκια με κουκούλες και έτσι μαυροφορεμένοι να κάθονται κάπου απόμακρα, δεν χρειάζεται να πας μέχρι εκεί για να καταλάβεις πως ή γκράφιτι θέλουν να κάνουν, ή πίνουν τίποτα ή "μαύρο" ή έδωσαν ραντεβού για κάποιο σκηνικό τέλος πάντων. Άστους, προσπέρνα χωρίς να κοιτάξεις. Δεν θα τους αλλάξεις, μην προσπαθείς να τους αλλάξεις, εκεί είσαι μόνο για να διδάξεις, τίποτα άλλο, μην χαλιέσαι αν βλέπεις πως σε κάποια άτομα από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει επειδή αυτό δεν έχει να κάνει με εσένα αλλά με το άτομο αυτό και πως επιλέγει να δράσει, εσύ κάνεις την δουλειά σου και τα άλλα δεν έχουν να κάνουν μαζί σου. 3ον, τα άτομα που αναφέρω ως εν δυνάμει (χωρίς αυτό να σημαίνει πως στο μέλλον θα κάνουν κάποιο έγκλημα, αλλά είναι πάρα πολύ πιθανό) παραβατικά, θα καταλάβουν αμέσως αν αγχώνεσαι ή αν φοβάσαι, σχεδόν το μυρίζουν πάνω σου σαν σκυλιά. Καλύτερα να υιοθετήσεις το λεγόμενο poker face και να μην τους αφήνεις να μάθουν τίποτα για σένα. Όσα λιγότερα ξέρουν τόσο πιο αρμονικάνθα δουλεύεις, θυμήσου πως εκεί δεν είσαι ούτε για να μάθεις εσύ για αυτούς αλλά ούτε αυτοί για εσένα, πηγαίνεις, παραδίδεις την ύλη, απαντάς στις ερωτήσεις των ατόμων που ξέρεις ότι όντως ενδιαφέρονται (μπαμ κάνουν και αυτοί, θα βλέπεις ότι σημειώνουν συνέχεια και προσέχουν στο μάθημα) και τέλος. Πάντα κάποιο από αυτά τα άτομα (10-15%) θέλει να έχει με κάτι να ασχολείται (επειδή όταν δεν προσέχεις 8 ώρες λογικό να βαρεθείς αργά ή γρήγορα) οπότε θα προσπαθήσει να προκαλέσει φασαρία (π.χ. να ενώσουν 2-3 θρανία και να γυρίσουν τις πλάτες τους προς το μέρος σου, συζητόντας, παίζοντας χαρτιά, παίζοντας παιχνίδια, οτιδήποτε) για να δει πως αντιδράς, αν αντιδράσεις εκεί έντονα θα το ξανακάνει απλά για να σε τριγκάρει οπότε η καλύτερη τακτική είναι να δείξεις έναν σεβασμό τύπου "δεν σας ενοχλώ, μην με ενοχλείτε, κάντε ό,τι θέλετε απλά αν μπορείτε λίγο πιο σιγά να ακούνε αυτοί που θέλουν να ακούσουν". Αν δοκιμάσεις να φωνάξεις διευθυντές, υποδιευθυντές, κτλπ,, δεν θα αλλάξει κάτι, απεναντίας θα το ξανακάνουν ώστε να τους βγάλεις έξω στο προαύλιο χωρίς απουσία (αυτό επιδιώκουν πραγματικά, δεν θέλουν καν να είναι εκεί απλά δεν θέλουν και να επαναλάβουν την ίδια τάξη, αν δεν υπήρχαν οι απουσίες δε θα έμπαιναν καν στην τάξη). Αυτά τα άτομα είναι σχεδόν κατά κανόνα 3-4 σε κάθε τάξη και όπως είναι επόμενο (καθώς δεν θέλουν να προσέξουν το μάθημα) κάθονται στα τελευταία θρανία. Θα τους καταλάβεις αμέσως αυτούς. Στο 1ο μεγάλο 20λεπτο διάλειμμα, πες τους να έρθουν να μιλήσετε μεταξύ σας, αυτά τα 3-4 άτομα και εσύ. Πες τους κάτι σαν αυτό: "κοιτάξτε παιδιά, καταλαβαίνω ότι δεν σας αρέσει το μάθημα ή η σχολή, δεν πειράζει, αν θέλετς να βγαίνετε κάντε το και δεν θα σας βάζω απουσίες απλά αν σας δει κάποιος της υποδιεύθυνσης ή καμία γραμματέας θα έχουμε πρόβλημα και οι 2 οπότε να προσέχετε. Και εγώ θα σας βάζω την βάση ίσα ίσα να περάσετε, αλλά δεν θέλω να ενοχλείτε τα παιδιά που θέλουν να προσέχουν. Πηγαίνετε όπου θέλετε αλλά εντός του σχολικού συγκροτήματος και θέλω απλά αν έχετε τσιγάρα και ποτά, να μην τα πετάτε κάτω αλλά στους κάδους, δεν ζητάω κάτι άλλο". Αυτό ακριβώς είχε κάνει ένας δάσκαλός μου τότε που πήγαινα στο ΕΠΑ.Σ. και ως δια μαγείας, όλοι οι ψίθυροι και τα μουρμουρητά στην τάξη εξαφανίστηκαν. Αυτοί πήγαιναν και άραζαν σε κάτι παγκάκια και σκαλοπάτια στο πλάγιο μέρος των προαυλίων που έχει εκεί, ξέρουν μέρη που μπορούν να κάθονται χωρίς να τους δει κανείς, μην ανησυχείς για αυτό.Αν όλοι οι δάσκαλοι μάζευαν αυτά τα 10-15% των παιδιών και τους έλεγαν κάτι τέτοιο, το ΕΠΑ.Σ. και το ΕΠΑ.Λ δεν θα είχε την φήμη που έχει τώρα. Δυστυχώς, αν επιβάλλεις σε κάποιον "κάτσε εδώ με το ζόρι, θες δε θες, επειδή το λέω εγώ και εγώ είμαι η εξουσία" σίγουρα δεν θα το δει με καλό μάτι. Και επειδή όπως έγραψα πιο πάνω, ήξερα και μιλούσα με αρκετά από αυτά τα άτομα (επειδή ήμουν στο 15μελές και μου έλεγαν τι να προτείνω για αλλαγές, διαγραφή απουσιών στην 1η ώρα που πάντα αργούν με τα αστικά, κτλπ) ξέρω τι απέγιναν. Τα περισσότερα άτομα από αυτούς κατέληξαν να μπλέξουν με κυκλώματα ναρκοτικών, μικροκλοπές και πέρασαν ή οδεύουν προς φυλακές. Δυστυχώς, αυτοί είναι η πιο εύκολη οδός. Και όσοι δεν έμπλεξαν με αυτά δουλεύουν ως ντελίβερι ή σερβιτόροι, οπότε μην χάνει χρόνο προσπαθόντας σώνει και καλά να τους μάθεις για αρχές θερμουδραυλικής ή ηλεκτροτεχνία ή οτιδήποτε άλλο, αφού έτσι και αλλιώα αυτοί θα πάρουν τον δρόμο που έχουν να πάρουν. Όπως φέρονται έτσι θα τους φέρεσαι, δεν σου χρωστάνε και δεν τους χρωστάς τίποτα, μην "δεθείς" μαζί τους επειδή τόσο θα σε πονέσει όταν θα πρέπει να τους αφήσεις ή θα φύγουν. Μην ξεχνάς: δεν είναι παιδάκια δημοτικού να τα επηρεάζεις με το τι θα πεις. Είναι σχεδόν ενήλικοι 16-17-18 χρονών (κάποιοι και παραπάνω, θυμάμαι ήταν ένας 25 χρονών και ακόμα σπούδαζε επειδή έμεινε μεταξεταστέος). Δεν ξέρεις τις ιστορίες τους, μόνο τα ονόματά τους ξέρεις. Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι απλά τα άτομα αυτά βρες τα από την πρώτη μέρα (όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο) και ξεκαθάρισε μαζί τους τι θέλεις και τι όχι. Θα τους αφήνεις ανενόχλητους και χωρίς απουσίες, απλά δεν θα πετάνε κάτω σκουπίδια, δεν θα γράφουν στους τοίχους και δεν θα βγαίνουν εκτός του συγκροτήματος.Αν το ξεκαθαρίσεις έτσι με σεβασμό απέναντί τους, δεν έχουν λόγο να μην τηρήσουν την συμφωνία. Ούτε είναι και άδικο για τα άλλα παιδιά που θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα, ίσα ίσα που έτσι μόνο μπορούν να το παρακολουθήσουν, θυμάμαι καθόμουν κάπου στην μέση των θρανίων, και πιο δυνατά άκουγα την κουβεντούλα από τα τελευταία θρανία παρά τον δάσκαλο. Δεν το ξεκαθάρισε εκείνος στην αρχή, πέρασαν 2 μήνες με τσακωμούς και παρουσία διευθυντή και τελικά έκανε απλά αυτό που έγραψα και λύθηκαν όλα. Σε μία τάξη των 20 μαθητών κατά μέσο όρο, αν παρακολουθούν οι 17 και οι 3 απουσιάζουν, δεν πειράζει επειδή παρακολουθούν 17 άτομα. Αν δεν απουσιάζουν αυτοί οι 3, δεν μπορεί να παρακολουθήσει κανείς εκτός από τα άτομα που είναι δίπλα στον δάσκαλο ή έχουν την ικανότητα να συγκεντρώνονται απόλυτα στη φωνή του ενός ενώ αγνοούν την φωνή του άλλου. Οπότε είναι win-win, και αυτοί κερδίζουν και εσύ (και όλοι) την ηρεμία σας και γίνετε μάθημα. Καλή τύχη!