μια πόλη σαν την Αθήνα, για να την αγαπήσεις πρέπει να τη ζήσεις. Ήταν αυθόρμητη, χαοτική προβληματική, αλλά και τόσο ερωτεύσιμη, σαν μια όμορφη μεσογειακή γυναίκα. Αν ήθελες ποιότητα ζωής ευρωπαική, πήγαινες στην ευρώπη. Εδώ είναι βαλκάνια, δεν είναι παίξε - γέλασε. Οσο για την ποιότητα των ανθρώπων μη γενικευεις, αυτοί που γνώρισες μπορεί να ήταν σκάρτοι, αλλά δεν είναι όλοι¨είναι σα να σου πω και εγώ πως στο λονδίνο είναι όλοι ψυχροί, νευρωτικοί και βρωμιάρηδες. (και για να μην πεις πως στη λεω και εγώ λονδίνο μένω.) Τέλος για το αρχαίο ένδοξο παρελθόν, ναι υπάρχει και θα είναι πάντα κομμάτι της Αθήνας, αλλά πρέπει να σταματήσει πια αυτή η καραμέλα, το μέλλον χτίζεται στο παρόν.