Κατά τη δική μου γνώμη, ο χειρισμός σου είναι λανθασμένος. Και αυτό, επειδή δεν τόλμησες να προβάλλεις τα δικά σου γούστα που είναι διαφορετικά, αλλά κυριάρχησε ο φόβος της απόρριψης επάνω σου με συνέπεια να αρχίσεις μία προσέγγιση που κρύβει τον πραγματικό σου εαυτό και βασίζεται στο ψέμα, προκειμένου όπως γράφεις να δημιουργηθεί ανάμεσά σας έλξη. Και εφόσον ο ίδιος παραδέχεσαι ότι υπάρχουν "πράγματα πιο ουσιώδη από τη μουσική και τις ταινίες", φρόντισες να της το κρύψεις και αυτό, δίνοντας το κύριο βάρος στη μουσική επειδή είδες ότι της αρέσει, και να της το θέσεις σαν προτεραιότητά σου μιας και της ζήτησες από την αρχή που δεν την ξέρεις να σου τη στείλει. Επομένως, αυτό είναι ένα δεύτερο λάθος για μένα, επειδή της έδωσες παραπλανητική εικόνα για τον εαυτό σου. Δεν είσαι ο μόνος, πολλοί το κάνουν με απώτερο σκοπό να "φέρουν στα μέτρα τους τον άλλο" και να προσπαθήσουν στην πορεία να τον αλλάξουν... Με αποτέλεσμα, κάποια στιγμή αργότερα, να αναρωτηθεί αυτός ο "άλλος", πού πήγε ο γνώριμος άνθρωπος που ήξεραν, τί απέγιναν τα αρχικά χαρακτηριστικά που επάνω του είχαν αγαπήσει και γιατί τους παρουσιάζει πλέον μία τόσο διαφορετική εικόνα. Θα μπορούσες να της πεις ότι δεν τα ακούς, δεν τα έχεις συνηθίσει, αλλά θα ήθελες πολύ να προσπαθήσεις... χωρίς κατ ' ανάγκη να μπεις στη διαδικασία να της ζητήσεις οτιδήποτε. Το ίδιο περιεχόμενο έχει, ακούγεται όμως διαφορετικά. Είναι σαν εγώ να λέω σε κάποια : "γλυκιά μου, λατρεύω το σούσι όπως εσύ" · και ας ξέρω μέσα μου ότι θα πεταχτώ στην κοντινότερη τουαλέτα μετά την πρώτη μπουκιά. Άσε που πολλές φορές τα γούστα πάνω στις Τέχνες αλλάζουν με τον καιρό, και συχνά εμπλουτίζονται (το ίδιο και οι γευσιγνωσίες). "Μου αρέσουν όλα τα είδη της μουσικής, αλλά ακούω μόνο Rock και τίποτα άλλο". Αυτό μου αρκεί να δηλώσω σε οποιαδήποτε, όταν την πρωτογνωρίζω και το φέρει η κουβέντα περί μουσικής... αυτό θα έλεγα και στη λεγάμενη. Είναι ένας θαυμάσιος τρόπος ώστε να ανοίξουμε -αν θέλει- και συζήτηση πάνω στη μουσική ή τον εαυτό μας... Τώρα, όποια στραβομουτσουνιάσει μαζί μου επειδή θα υποθέσει διάφορα, πρόβλημα δικό της, αυτή χάνει. Και όποια γελάσει ειρωνικά, πάλι χαίρομαι για την καλή μου τύχη, εγώ κερδίζω ! Να θυμάσαι πάντα, δεν είναι πολλές φορές αυτό που θα πεις, αλλά ο τρόπος που θα το πεις.
Κατά τη δική μου γνώμη, ο χειρισμός σου είναι λανθασμένος. Και αυτό, επειδή δεν τόλμησες να προβάλλεις τα δικά σου γούστα που είναι διαφορετικά, αλλά κυριάρχησε ο φόβος της απόρριψης επάνω σου με συνέπεια να αρχίσεις μία προσέγγιση που κρύβει τον πραγματικό σου εαυτό και βασίζεται στο ψέμα, προκειμένου όπως γράφεις να δημιουργηθεί ανάμεσά σας έλξη.
Και εφόσον ο ίδιος παραδέχεσαι ότι υπάρχουν "πράγματα πιο ουσιώδη από τη μουσική και τις ταινίες", φρόντισες να της το κρύψεις και αυτό, δίνοντας το κύριο βάρος στη μουσική επειδή είδες ότι της αρέσει, και να της το θέσεις σαν προτεραιότητά σου μιας και της ζήτησες από την αρχή που δεν την ξέρεις να σου τη στείλει.
Επομένως, αυτό είναι ένα δεύτερο λάθος για μένα, επειδή της έδωσες παραπλανητική εικόνα για τον εαυτό σου.
Δεν είσαι ο μόνος, πολλοί το κάνουν με απώτερο σκοπό να "φέρουν στα μέτρα τους τον άλλο" και να προσπαθήσουν στην πορεία να τον αλλάξουν...
Με αποτέλεσμα, κάποια στιγμή αργότερα, να αναρωτηθεί αυτός ο "άλλος", πού πήγε ο γνώριμος άνθρωπος που ήξεραν, τί απέγιναν τα αρχικά χαρακτηριστικά που επάνω του είχαν αγαπήσει και γιατί τους παρουσιάζει πλέον μία τόσο διαφορετική εικόνα.
Θα μπορούσες να της πεις ότι δεν τα ακούς, δεν τα έχεις συνηθίσει, αλλά θα ήθελες πολύ να προσπαθήσεις... χωρίς κατ ' ανάγκη να μπεις στη διαδικασία να της ζητήσεις οτιδήποτε. Το ίδιο περιεχόμενο έχει, ακούγεται όμως διαφορετικά.
Είναι σαν εγώ να λέω σε κάποια : "γλυκιά μου, λατρεύω το σούσι όπως εσύ" · και ας ξέρω μέσα μου ότι θα πεταχτώ στην κοντινότερη τουαλέτα μετά την πρώτη μπουκιά.
Άσε που πολλές φορές τα γούστα πάνω στις Τέχνες αλλάζουν με τον καιρό, και συχνά εμπλουτίζονται (το ίδιο και οι γευσιγνωσίες).
"Μου αρέσουν όλα τα είδη της μουσικής, αλλά ακούω μόνο Rock και τίποτα άλλο". Αυτό μου αρκεί να δηλώσω σε οποιαδήποτε, όταν την πρωτογνωρίζω και το φέρει η κουβέντα περί μουσικής... αυτό θα έλεγα και στη λεγάμενη.
Είναι ένας θαυμάσιος τρόπος ώστε να ανοίξουμε -αν θέλει- και συζήτηση πάνω στη μουσική ή τον εαυτό μας...
Τώρα, όποια στραβομουτσουνιάσει μαζί μου επειδή θα υποθέσει διάφορα, πρόβλημα δικό της, αυτή χάνει. Και όποια γελάσει ειρωνικά, πάλι χαίρομαι για την καλή μου τύχη, εγώ κερδίζω !
Να θυμάσαι πάντα, δεν είναι πολλές φορές αυτό που θα πεις, αλλά ο τρόπος που θα το πεις.