Δυστυχώς δεν είναι ο μοναδικός άνθρωπος που βάζει την καλοπέρασή του πάνω απ' όλα.
Δεν είναι θέμα ηλικίας, είναι θέμα ανθρωπιάς, ευαισθησίας και ενσυναίσθησης και κατά πόσο τα διαθέτει αυτά κάποιος άνθρωπος.
Υπάρχουν ανάλογες συμπεριφορές για διαφόρων ειδών δύσκολες ανθρώπινες καταστάσεις.
Πριν αρκετά χρόνια η γυναίκα ενός ξάδερφού μου λίγες εβδομάδες πριν από τον γάμ ο τους, σε οικογενειακή συζήτηση που τέθηκε το θέμα απόκτησης παιδιών και αναφέρθηκε από κάποιον πάνω στη συζήτηση η περίπτωση μιας γνωστής του που είχε γιο ΑΜΕΑ , γύρισε και είπε αμέσως στον ξάδερφό μου: ''Κοίτα μην μου κάνεις κανα τέτοιο, σε παράτησα κι εσένα κι αυτό κι έφυγα''.
Ο ξάδερφός μου δικαιολογήθηκε αργότερα στη μητέρα μου και στο υπόλοιπο σόι λέγοντας: ''Είναι καλή κοπέλα , απλά έτσι είναι ο τύπος της, τα λέει λίγο χύμα''.
Κι όντως δεν είναι κακή κοπέλα, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω, ίσως εμπίπτει κι αυτή στην κατηγορία του ανθρώπου που αναφέρεις στην εξομολόγησή σου.
Δηλαδή κι αυτή η κοπέλα δεν είχε βλάψει ποτέ κανέναν, φρόντιζε μια ζωή τους γονείς της, ήταν υποστηρικτική με τις φίλες της, φρόντιζε τον ξάδερφό μου, ήταν ευγενική με την οικογένεια, αγαπούσε και φρόντιζε τα πεθερικά της, με την αδερφή της και τα ανίψια της είχε τέλειες σχέσεις, απλώς σε κάποια πράγματα ήταν εντελώς χύμα και είχε άσχημες αντιδράσεις , καθόλου politically correct με σημερινούς όρους.
Θυμάμαι που η μητέρα μου είχε αντιδράσει έντονα στα λεγόμενά της με τον πιο σωστό τρόπο. Της είχε πει το εξής: ''Κοπέλα μου, άντρα παρατάς, παιδί δεν παρατάς ποτέ κι ειδικά αν συμβεί τέτοιο πράγμα. Να ζήσετε για πάντα μαζί αν το θέλετε, αλλά αν δεις ότι δεν ταιριάζετε τελικά με τον ανιψιό μου να τον παρατήσεις, το παιδί σου ποτέ δεν το παρατάς αν είσαι αληθινή μάνα''.
Το θυμάμαι και μου σηκώνεται η τρίχα από τη συγκίνηση.
Τέλος πάντων, το συμπέρασμα είναι το εξής: Άβυσσος οι ανθρώπινες αντιδράσεις.
Προσωπικά εύχομαι να μην τα εννοούν όσοι λένε κάτι τέτοια αλλά και να τα εννοούν, τι να κάνουμε, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευαισθησίες και τις ίδιες αντοχές.