Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές. Όλοι οι άνθρωποι φαντασιώνονται τον άνθρωπο που θα ήθελαν να έχουν στη ζωή τους. Όλοι μας έχουμε πλάσει μια φιγούρα νοητά στο μυαλό μας στο πως θα θέλαμε να είναι εμφανισιακά, αλλά και ως συμπεριφορά και χαρακτήρα προς εμάς. Όλοι έχουμε κάποια προτίμηση και κάποιο στοιχείο που να ενισχύει αυτό το πόθο για να βρεθεί. Άλλοι εστιάζουν στην εμφάνιση, άλλοι στο χαρακτήρα και άλλοι σε συνδυασμό και των δύο. Τίποτα μεμπτό και τίποτα κακό. Αυτό εννοούσα στο σχόλιό μου παραπάνω.
τυχαίος περαστικός 3.2.2023 | 10:35
Παρατηρώ συχνά εξομολογήσεις του ίδιου ύφους και προβληματισμού που μοιάζουν με το δικό σου. Τελοσπάντων, μια δική μου τοποθέτηση και κατάληξη αν και δεν είμαι ψυχολόγος, είναι πως η απουσία δυνατών δεσμών από τη ζωή μας όπως είναι οι γονείς, δημιουργεί κενά. Μη ξεχνάμε πως οι ψυχολόγοι λένε πως όταν ένα κορίτσι ορφανέψει από μικρό, αναζητά το πρόσωπο του πατέρα που στερήθηκε στο πρόσωπο ενός πολύ μεγαλύτερου άντρα. Αναζητά το αίσθημα της ασφάλειας και της προστασίας. Εσύ που έχασες δυστυχώς πολύ νωρίς τους γονείς σου, ζεις την έλλειψη αυτή εντονότερα και θέλεις να βρεις έναν άνθρωπο να αναπληρώσει όλα αυτά τα κενά. Ό,τι και να κάνουμε για νιώθουμε μέσα μας καλά και όντως μπορεί να νιώθουμε καλύτερα, η έλλειψη παρέας, κοινωνικοποίησης κουράζει και αποζητούμε ένα λιμάνι. Τίποτα κακό και άσχημο σε αυτό. Απλώς η εξιδανίκευση ενός προσώπου που μας έχει ελκύσει ( αν υπάρχει και δεν είναι μόνο σφαίρα φαντασίας και επιθυμίας ), μπορεί και να μην αποδίδει στη πραγματικότητα. Μπορεί επίσης το ίδιο να ισχύει και σε ένα πρόσωπο ιδεατό που αντικατοπτρίζονται πάνω του τα όνειρα και οι προσδοκίες μας και να είναι μόνο μια απάτη του μυαλού. Το θέμα είναι να είσαι δυνατός όσο και αν πορεύεσαι μονάχος σου. Σίγουρα ένας συνοδοιπόρος να ήταν το καλύτερο, αλλά μπορεί να βρεθεί λίγο αργότερα στο διάβα σου. Κανείς δεν ξέρει πότε και που. Δεν κατάλαβα σε ποιο σχόλιο να επικεντρωθώ που αναφέρεις, μιας που έχει πολλά σχόλια. Το άρθρο που αναφέρεις ότι σε απασχολεί είναι απλώς μια έρευνα. Όλοι θα φύγουμε κάποτε από τούτο τον μάταιο κόσμο, αλλά μέχρι τότε πρέπει να σε φροντίζεις και να σε αγαπάς.
τυχαίος περαστικός
2.2.2023 | 10:19
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές. Όλοι οι άνθρωποι φαντασιώνονται τον άνθρωπο που θα ήθελαν να έχουν στη ζωή τους. Όλοι μας έχουμε πλάσει μια φιγούρα νοητά στο μυαλό μας στο πως θα θέλαμε να είναι εμφανισιακά, αλλά και ως συμπεριφορά και χαρακτήρα προς εμάς. Όλοι έχουμε κάποια προτίμηση και κάποιο στοιχείο που να ενισχύει αυτό το πόθο για να βρεθεί. Άλλοι εστιάζουν στην εμφάνιση, άλλοι στο χαρακτήρα και άλλοι σε συνδυασμό και των δύο. Τίποτα μεμπτό και τίποτα κακό. Αυτό εννοούσα στο σχόλιό μου παραπάνω.
τυχαίος περαστικός
3.2.2023 | 10:35
Παρατηρώ συχνά εξομολογήσεις του ίδιου ύφους και προβληματισμού που μοιάζουν με το δικό σου. Τελοσπάντων, μια δική μου τοποθέτηση και κατάληξη αν και δεν είμαι ψυχολόγος, είναι πως η απουσία δυνατών δεσμών από τη ζωή μας όπως είναι οι γονείς, δημιουργεί κενά. Μη ξεχνάμε πως οι ψυχολόγοι λένε πως όταν ένα κορίτσι ορφανέψει από μικρό, αναζητά το πρόσωπο του πατέρα που στερήθηκε στο πρόσωπο ενός πολύ μεγαλύτερου άντρα. Αναζητά το αίσθημα της ασφάλειας και της προστασίας. Εσύ που έχασες δυστυχώς πολύ νωρίς τους γονείς σου, ζεις την έλλειψη αυτή εντονότερα και θέλεις να βρεις έναν άνθρωπο να αναπληρώσει όλα αυτά τα κενά. Ό,τι και να κάνουμε για νιώθουμε μέσα μας καλά και όντως μπορεί να νιώθουμε καλύτερα, η έλλειψη παρέας, κοινωνικοποίησης κουράζει και αποζητούμε ένα λιμάνι. Τίποτα κακό και άσχημο σε αυτό. Απλώς η εξιδανίκευση ενός προσώπου που μας έχει ελκύσει ( αν υπάρχει και δεν είναι μόνο σφαίρα φαντασίας και επιθυμίας ), μπορεί και να μην αποδίδει στη πραγματικότητα. Μπορεί επίσης το ίδιο να ισχύει και σε ένα πρόσωπο ιδεατό που αντικατοπτρίζονται πάνω του τα όνειρα και οι προσδοκίες μας και να είναι μόνο μια απάτη του μυαλού. Το θέμα είναι να είσαι δυνατός όσο και αν πορεύεσαι μονάχος σου. Σίγουρα ένας συνοδοιπόρος να ήταν το καλύτερο, αλλά μπορεί να βρεθεί λίγο αργότερα στο διάβα σου. Κανείς δεν ξέρει πότε και που. Δεν κατάλαβα σε ποιο σχόλιο να επικεντρωθώ που αναφέρεις, μιας που έχει πολλά σχόλια. Το άρθρο που αναφέρεις ότι σε απασχολεί είναι απλώς μια έρευνα. Όλοι θα φύγουμε κάποτε από τούτο τον μάταιο κόσμο, αλλά μέχρι τότε πρέπει να σε φροντίζεις και να σε αγαπάς.