Ούσα γυναίκα κοντά στα 37 θα σου πω τη γνώμη μου αλλά και το πως αισθάνομαι προσωπικά. Πιστεύω πως είναι αρκετά δύσκολο ως απίθανο να βρεις τον ιδανικό σύντροφο, που θα σε κάνει και θα τον κάνεις ευτυχισμένο. Ως άνθρωποι κάποιες φορές όντως η μοναξιά δεν παλεύεται ανεξαρτήτως φίλου. Δεν είμαστε πλασμένοι να μένουμε για πάντα μόνοι, γιατί έχουμε ανάγκη την επαφή στο σώμα και στο πνεύμα. Δεν σημαίνει πως για όλους όμως είναι εύκολο να βρουν και να σπάσουν τα αδιέξοδά τους. Πολλές φορές δεν ανοίγει απλά ο δρόμος και δεν ξέρεις τι και πως θα βρεις. Ιδίως άτομα που δεν έχουν φίλους, κύκλους κτλ, είναι αρκετά ψυχοφθόρο που μόνο αυτοί που το ζουν, γνωρίζουν. Το να είσαι μόνος δεν είναι κακή μοίρα και κατάντια. Είναι απλά ένα δυσάρεστο γεγονός αν στα αλήθεια σε ενοχλεί. Για εμάς τις γυναίκες είναι χειρότερο όταν ακούνε πως είμαστε μόνες και μας θεωρούν κακομοίρες και ληγμένες. Δεν είναι καθόλου ατάκα προς χάιδεμα των αυτιών πως το να πιστεύει κανείς πως καλύτερα είναι να είσαι μόνος παρά με το λάθος άτομο. Είναι πολύ σωστό. Η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας και δεν πρέπει να στηριζόμαστε σε άλλους για να είμαστε ευτυχισμένοι. Αν βρεθεί, τότε απλά υπάρχει ένας καλός συνοδοιπόρος στη ζωή. Μη ξεχνάς πως πολλοί σε σχέσεις και γάμους χωρίζουν με παιδιά στη μέση, απατούν και παίρνουν διαζύγια. Οπότε ούτε αυτοί νιώθουν ικανοποιημένοι και νιώθουν δυστυχία όπως και οι μόνοι. Αυτοί που πετυχαίνουν, υπάρχουν αλλά είναι σπάνιο.