Πολύ φοβάμαι ότι αν γίνει αυτό που σου εύχεσαι στο τέλος, δηλαδή το να βρεις κάποιον που να σ' αγαπάει όπως σου αξίζει, θα μιζεριάσεις, γιατί σε μια τέτοια σχέση εσύ θα γίνεις όπως ο πρώην σου: θα δέχεσαι αγάπη χωρίς να θέλεις να δίνεις πίσω. Κι είναι κρίμα, γιατί η ανάγκη να δίνουμε αγάπη πρέπει κι αυτή να καλύπτεται (ιδανικά, στην ίδια σχέση όπου παίρνεις αγάπη). Εύχομαι να βρεις κάποιον που να σ' αγαπάει τόσο όσο θα τον αγαπάς κι εσύ, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται. Νομίζω κιόλας ότι κάπου έχεις εξιδανικεύσει την αγάπη σου για τον πρώην σου. Ίσως επειδή εκείνος εμμέσως σε απαξίωσε μην ανταποδίδοντάς σου την αγάπη σου, άρα και σ' έκανε να πιστεύεις ότι ο ίδιος είναι hot stuff, ενώ εσύ κατά κάποιον τρόπο δεν άξιζες ν' αγαπηθείς σε σύγκριση μ' εκεείνον. Μακάρι, λοιπόν, να λάβεις ό,τι έδωσες κάποτε, μα αυτό να μη σε κάνει να έχεις τον άλλον δεδομένο και να νιώθεις ότι "κάτι λείπει," παρά να σε κάνει να νιώθεις πλήρης και ν' ανταποδίδεις.

Σχολιάζει ο/η