Γυναίκα είμαι, και το σχόλιο σου στόχευσε ακριβώς στην κατάσταση που βιώνω.
Γνωρίζω πως ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω μου, αλλά το ασήκωτο βάρος που έχω και η βαθιά και έντονη λύπη που αίσθανομαι σε συνδυασμό με την μοναξιά (ναι, χωρίς σύντροφο) με έκανε να γράψω δυό αράδες.
Ευχαριστώ όλους για τα λόγια και τον χρόνο που διαθέσατε.
Για λίγο, με ακούσατε.
Δύσκολα...
Συνεχίζω...
Είναι μονόδρομος.