Εξομολογούμενη αντί να «σκοτώνεστε» με τον άντρα σου, καλό θα ήταν να μάθετε να επικοινωνείτε. Δεν αναφέρεσαι στους λόγους που οι εργοδότες του άντρα σου, σου είναι αντιπαθείς. Συντρέχουν όντως σοβαροί που δεν θέλεις επαφές μαζί τους; Ή είναι αντίδραση για την αντίδραση;
Λες ότι είχατε συνεννοηθεί με τον άντρα σου να μην ξαναφάτε με τους εργοδότες. Αυτό ακούγεται ακραίο. Ακραίο όμως είναι και να κάνετε τους φίλους. Γενικά ο αντρας σου αθετεί τις υποσχεσεις που δίνει ή απλά συνέβη τώρα; Στην θέση σου θα έκανα μια κουβέντα μαζί του με ηρεμία. Θα κοίταζα να καταλάβω πως νιώθει προς τους εργοδότες (είναι γνήσιο το ενδιαφέρον του για αυτούς ή έχει να κάνει με την σχέση εξαρτησης που έχει μαζί τους;) του και επίσης αν η συμπεριφορά του ορίζεται από συγκεκριμένα συναισθήματα πχ φόβο και ανασφάλεια για την εργασιακή του θέση. Μετέπειτα θα του έλεγα πως καλό είναι να διατηρούνται οι ισορροπίες (ούτε κολλητιλίκια, ούτε στεγανότητα στην επαφή) για να υπάρχουν υγιή εργασιακά όρια γιατί οι στενές επαφές μπορεί να επιφέρουν ακριβώς τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Επίσης επικοινώνησε με ηρεμία και ωριμότητα στον άντρα σου πως σε απογοήτευσε που πήρε τέτοια πρωτοβουλία χωρίς να ερωτηθείς γιατί σε κάνει να νιώθεις μη υπολογίσιμη και ότι σκοπός δεν είναι να διατηρεί ζέστη την επαφή με αυτούς και να επιφέρει ψυχρότητα στην δική σας επαφή. Τα προβλήματα έχετε χρέος να τα συζητάτε με ηρεμία όχι να σκοτώνεστε. Μαλάκωσε και μάθε να επιλύεις τα θέματα χωρίς δράματα. Κερδισμένη θα είσαι😊