Morning Glory
δεν μπορείς να κάνεις τπτ όταν ο άλλος έχει αναφυλαξια στις μέλισσες/σφήκες. Εμένα πχ. ο πατέρας μου είχε μαζί του κάποια ένεση για ώρα ανάγκης, γιατί είχε πέσει ήδη μια φορα σε κώμα.
Τα χάπια που λες έχεις σκεφτεί ποοοση ώρα κάνουν να δράσουν και αν κάνουν κάτι σε αυτή την περίπτωση;
Αν μιλάμε τώρα για τον καθένα που τον τσιμπάει μια μέλισσα και πρήζεται λίγο ή πολύ στο σημείο, βγάζεις το κεντρί και βάζεις αντισταμινικο αν χρειαστεί αντε και υδροκορτιζονη κρέμα στην ανάγκη. Δεν πεθαίνει όμως κάποιος έτσι και με ένα χάπι δε του σώζεις τη ζωή.
Και θα σου πω ακόμη ένα παράδειγμα από τη δική μου εμπειρία. Εγω πχ. έχω αλλεργία στην αζιθρομυκινη. Αν έρθεις εσύ και μου δώσεις χάπι, γιατί πιστεύεις θα με σώσεις και πεις απλώς "πιες αυτό" , όπως κάνουν πολλοι/ πολλές που έχουν τα φάρμακα με τα κιλά στα σπίτια τους δια πάσα νόσο και μαλάκια, το πιο πιθανό είναι να με στείλεις στην εντατική για αιμοκάθαρση.
Πάντοτε πρέπει να σταθμιζεις καλά το όφελος από τη ζημιά.

Η Καρπα είναι μια τελείως διαφορετική περίπτωση, όπου επιβάλλεται σε όσους γνωρίζουν την τεχνική και πάλι όμως εφόσον είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι ο ασθενής τη χρειάζεται. Αν πχ. ο άλλος έχει πάθει αιμορραγικο εγκεφαλικό δεν κάνεις καρδιοπνευμονικη αναζωογόνηση γιατί δε βοηθάς πουθενά. Παίρνεις τηλ το ασθενοφόρο και προσεύχεσαι να πάρει ο άνθρωπος το φάρμακο που χρειάζεται πριν περάσει πολλή ώρα και είναι μη αναστρέψιμη η κατάσταση.

Το πνεύμα της εξ. το καταλαβαίνω και με βρίσκει σύμφωνη. Ναι, να βοηθάμε όπου μπορούμε. Δεν θα ήθελα να απογοητεύσω αυτόν που την έγραψε, αλλά κάποια θέματα χρειάζονται προσοχή για να μην κάνεις κακό αντί καλού. Σίγουρα κανένας δε θα το ήθελε.