Απεργία την Πρωτομαγιά

Ομολογώ ότι δεν διάβασα ολόκληρη την εξομολόγηση, σταμάτησα εκεί που γράφεις ότι είσαι 28 και περιγράφεις τη σχέση που είχες στα 19 σου. Προβληματικό ως στάση ζωής να μένεις κολλημένη δεκαετίες πίσω και να αναμασάς τα ίδια και τα ίδια. Επίσης ο μελοδραματισμος σου περί των 4 σταδίων του πένθους είναι προκλητικός για εμένα και υποθέτω για τον καθένα μας, που έχασε αγαπημένα πρόσωπα και έχει παλέψει να συνεχίσει την καθημερινότητα του μετα την οριστική απώλεια τους, γνωρίζοντας ότι βρίσκονται κάτω από το άσπρο μάρμαρο. Η σύγκριση είναι τουλάχιστον άτοπη.

Μεγαλοποιεις τις καταστάσεις στο μυαλό σου, ώστε να περιγράψεις ότι πέρασες τρομακτικές δυσκολίες, αλλά μάντεψε... παρόμοια θέματα περάσαμε όλοι και τα ξεπεράσαμε ανώδυνα.

Σχολιάζει ο/η