(Ίσως περιέχει spoilers)Tην είχα δει στην πρώτη της σεζόν πέρυσι και είχα εντυπωσιαστεί πάρα πολύ. Είναι μια παράσταση με μια υπόθεση που σε προβληματίζει και αναρωτιέσαι τι ήταν τελικά το ηθικό της συμπέρασμα. Εγώ αυτό που κατάλαβα ήταν ότι, αν πρέπει να σοκάρεσαι ή έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι που δε γνωρίζεις καλά, να σκεφτείς πριν αντιδράσεις βίαια. Δηλαδή, να το κάνεις για κάτι όντως σοβαρό και όχι με όλα όσα μπορεί να σε ξενίζουν, που φυσικά μπορεί να είναι άπειρα σε αυτήν την κοινωνία που ζούμε. Αν είναι, λοιπόν, να ξεφύγεις, να θυμώσεις, να μισήσεις ή να κατακρίνεις κάτι, να το κάνεις με κάτι που έχει πραγματικά σοβαρό αντίκτυπο στα θεμέλια της κοινωνίας. Φυσικά, μπορεί να υπάρχουν κι άλλα νοήματα ή μηνύματα, αναλόγως από ποια οπτική γωνία το δει κανείς ή τι κριτήρια/βιώματα έχει. Προσωπικά αυτό με βοήθησε να δω ακόμα πιο βαθιά σε θέματα περιθωριοποίησης κοινωνικών ομάδων, που αν το καλοσκεφτούμε, όλοι λίγο πολύ έχουμε μάθει να το κάνουμε για ψύλλου πήδημα πολλές φορές, χωρίς να μας ενοχλεί και επηρεάζει το απέναντι διαφορετικό άτομο -αρκεί που είναι διαφορετικό. Σ'αυτό το θεατρικό έργο, π.χ., ένας άντρας κάνει σεξ με μια γίδα. Πώς το κάνει, όμως; Την ρωτάει αν θέλει; Όχι, βέβαια, την βιάζει ουσιαστικά. Και στη συνέχεια, αφού γνωστοποιείται αυτό στους οικείους του, προσπαθεί να το δικαιολογήσει, εξηγήσει και εκλογικεύσει, λες και πρόκειται για κάτι περίεργο μεν, αλλά νορμάλ δε. Και για τον ίδιο ήταν νορμάλ, προφανώς, αλλά θα μπορούσε αυτό, ας πούμε, να είναι κάτι νορμάλ και στην κοινωνία; Πώς θα την επηρέαζε τελικά αν όλοι αποδεχόμασταν επίδοξους βιαστές; Δεν έχει σημασία το αν το έκανε σε ένα ζώο που εκ φύσεως δε μιλάει ή δεν έχει ανεπτυγμένη την κριτική ικανότητα ώστε να αντισταθεί λόγω απουσίας λογικής σκέψης - αν ο βιασμός θεωρηθεί ποτέ αποδεκτός (δηλαδή αν ξαναγυρίσουμε 100 χρόνια πίσω σαν άνθρωποι και κοινωνία), αυτό θα έχει αντίκτυπο και πρέπει να το κατακρίνουμε εξ αρχής, άμα τη εμφανίσει. Άποψή μου, βέβαια. Συνολικά, πέραν των κοινωνικών επεκτάσεων, είναι μια πολύ καλοστημένη δουλειά και αξίζει να τη δει κανείς, αλλά καλό θα ήταν να μην πάει προκατειλημμένος αλλά ανοιχτός σε ό,τι θα δει και ακούσει. Ο Νίκος Κουρής φοβερός, αλλά και η Λουκία Μιχαλοπούλου πολύ καλή.
