Και πάλι αναιρείται η έννοια του τυχαίου, αν πάω να σταθώ γυμνός στους μαθητές μου. Εννοώ εκείνη τη λεπτή διαχωριστική γραμμή και νομιζω ο καθηγητης εδώ την ξεπέρασε. Δεν αντιλεγω καλά έκανε και τους εξήγησε το νόημα αλλά δεν ειναι φιλαράκια που κάνανε μαζί φαντάροι φεριπειν, ειναι καθηγητης με μαθητές. Εκεί βλέπω το στραβό? Θελω να πω είμαι υπέρμαχος του γυμνισμού αλλά όχι όταν εχεις να κανεις με αυτές τις διαχωριστικές γραμμές. Όσο ανοιχτα κι αν μιλούσαν όσο κι αν είχαν να το πω μια οικειότητα, αυτό να σταθεί τσιτσιδι μπροστά τους, και να τους μιλάει να τους κανει παράδοση κιόλας, εκεί για μένα ξεπέρασε αυτές τις διαχωριστικές γραμμές. Να το πάω λίγο παρακατω? Ξέρω θα γίνω χυδαία, αλλά θελω να δείξω το ποσο ακατάλληλη ηταν η συγκεκριμένη στιγμή για να διδάξει τη φιλοσοφια του γυμνισμού, θα πω το παράδειγμα απλα και μονο για να κάνω να καταλαβετε τι εννοώ. Εκεί που διδάσκει τη φιλοσοφια λοιπον τσιτσιδι μπροστά τους και ειναι και κοπέλες, ε αυτός άνθρωπος ειναι, στο γυμνισμο ειναι ολα παντα ανοιχτα, επόμενο ειναι ο καθηγητής να ερθει σε στύση. Θα ηταν ωραίο να πει σε μια μαθήτρια έλα μαζί μου να εκτονωθω? Μα φυσικά και όχι. Κι ετσι όπως εμφανίστηκε εμένα χτύπησε ως "δεστε τι πουλί και τι σωμα έχω", έλεος δηλαδή. Πότε οι μαθητές του επέτρεψαν να τους κανει κάτι τέτοιο? Αυτη ειναι η αντίθεση μου. Και τη φιλοσοφια ας την έλεγε αλλου και αλλιως. Εκεί δεν δείχνεις τη φιλοσοφια του γυμνισμού εκεί ειναι καθαρά επιδειξιομανία να μην πω ανωμαλία. Δεν ξέρω ας γράψει κι άλλος παιδιά. Δέχομαι οτι κάποιος μπορεί να θεωρεί τον καθηγητή ολοσωστο απλα εκφράζω μια αντίθεση ως προς την συγκεκριμένη κινηση του. Αυτη και μονο. Ευχαριστω Μαρια604! ;-)