O σκηνοθέτης Fabien Voileau συνδέεται με τον πρώην μηχανικό Hiroki Ryo στην Ιαπωνία, ο οποίος άφησε τη ζωή του στο Τόκιο για να ζήσει πλάϊ στον ωκεανό. Ο Ryo μετακόμισε σ' ένα παραδοσιακό ιαπωνικό σπίτι με ελάχιστα έπιπλα στο νομό Τσίμπα, δύο ώρες με το αυτοκίνητο από το Τόκιο. Η καθημερινή του ρουτίνα και η προσωπική του φιλοσοφία γίνονται τα θεμέλια της ταινίας μικρού μήκους Yohaku, που απεικονίζει την επιβράδυνση της ζωής του Χιρόκι και την ικανοποίηση που βρίσκει μέσω του μινιμαλισμού. Ο ιαπωνικός όρος «Yohaku» (余白) αναφέρεται κυρίως στον κενό χώρο, το περιθώριο ή τον αρνητικό χώρο. Πρόκειται για μια βασική έννοια της ιαπωνικής αισθητικής, η οποία τονίζει την ομορφιά και τη σημασία του κενού στην τέχνη, το σχεδιασμό, ακόμη και την καθημερινή ζωή. Αντί να γεμίζει κάθε χώρο, το yohaku αναδεικνύει τη δύναμη αυτού που μένει ανείπωτο, αόρατο ή ανεκπλήρωτο. Περνώντας τις μέρες του ανάμεσα στην οικογενειακή ζωή, το σέρφινγκ και την καλλιέργεια passion fruit σε μια μικρή φάρμα που απέκτησε δωρεάν, ο απλός τρόπος ζωής του Hiroki αντανακλά την αναζήτησή του για «περισσότερο yohaku» - καθαρίζοντας το μυαλό του από τον υπερκορεσμό της ζωής στην πόλη. Γυρίζοντας το Yohaku με τον κινηματογραφιστή Pierre-Olivier κατά τη διάρκεια τριών καυτών καλοκαιρινών ημερών που πέρασε με τον Hiroki και την οικογένειά του, ο Voileau στηρίχθηκε σε στατικά πλάνα και μια φειδωλή αίσθηση της κίνησης, αποτυπώνοντας τον κόσμο και το ήθος του Hiroki με την ίδια απλότητα που το υπογραμμίζει.
Πηγή: Nowness
