Ο Maasi και ο Thangaraj Sadayan (πατέρας και γιος) είναι υπερήφανοι συνεχιστές μιας κληρονομιάς που υπάρχει στην οικογένεια, μοναδικής για την εθνική μειονότητα των Irula στην Ινδία. Ο λόγος που αυτή η φυλή είναι φημισμένη, όχι μόνο στη νότια πολιτεία του Ταμίλ Ναντού αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, οφείλεται στην ικανότητά τους να πιάνουν φίδια στη φύση.
Από τη δεκαετία του '70 που η κυβέρνηση της Ινδίας απαγόρευσε την εξαγωγή του δέρματος φιδιού, πολλές οικογένειες, μεταξύ των οποίων και αυτή των Sadayan, δημιούργησαν έναν συνεταιρισμό για την αναπλήρωση των χαμένων εσόδων τους.
Ο Maasi και ο Thangaraj χρησιμοποιούν το δηλητήριο των φιδιών και στη συνέχεια το πωλούν σε φαρμακευτικές εταιρείες και νοσοκομεία για να παραχθούν σωτήριοι οροί. Αυτοί είναι ασφαλώς απαραίτητοι για μια χώρα σαν την Ινδία, την «πατρίδα» όπου σημειώνονται οι μισοί θάνατοι παγκοσμίως από τσίμπημα φιδιού.
Πέρα από την κινηματογράφηση των τρομακτικών φιδιών, ο θεατής μεταφέρεται παράλληλα στην καρδιά της κοινότητας Irula με τη μεγαλύτερη έμφαση να δίνεται στα παιδιά και τα διάφορα έθιμα, που αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς τους.
