Άναψέ με

Άναψέ με Facebook Twitter
0

Η Άλμα, μια δεκαπεντάχρονη μαθήτρια λυκείου σε μια ασήμαντη και άοσμη κωμόπολη χαμένη κάπου στα φιόρδ της Νορβηγίας, εκτονώνει τις ερωτικές της ορμές, τηλεφωνώντας με τις ώρες σε ροζ γραμμές. Μια μέρα πέφτει τυχαία πάνω στον μορφονιό του σχολείου, τον Άρτουρ, που αυτομάτως γίνεται το επίκεντρο των ονειροπωλήσεών της - πολλές φορές, μάλιστα, δυσκολεύεται να διαχωρίσει από την πραγματικότητα. Η ονειρεμένη συνάντηση με τον Άρτουρ σ’ ένα σχολικό πάρτι καταλήγει σε παρεξήγηση και η μικρή Άλμα σιγά-σιγά περιθωριοποιείται από το σχολείο και την παρέα της, ενώ αναγκάζεται να πιάσει δουλειά σε μανάβικο για να πληρώσει τους ροζ λογαριασμούς. Η Άλμα, όμως, επαναστατεί και παίρνει την κατάσταση στα χέρια της.

H Γιάνικε Σίσταντ Γιάκομπσεν, γνήσια εκπρόσωπος του σκανδιναβικού νέου κύματος, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της σκηνοθέτησε κι έγραψε μια γλυκόπικρη κομεντί ενηλικίωσης και κατάφερε ν’ αποσπάσει το βραβείο σεναρίου στο Tribeca Film Festival και αυτό του καλύτερου σκηνοθετικού ντεμπούτου στη Ρώμη. Νοσταλγικό και οδυνηρό, μα πάνω απ’ όλα αστείο, το Άναψέ με μένει μακριά από χολιγουντιανά κλισέ. Προσέξτε τη γεννημένη το 1992 Έλεν Μπέργκσολμ στο ντεμπούτο της στην υποκριτική ως Άλμα.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ