Σήμερα το Νο1 θέμα συζήτησης είναι ο θάνατος του 19χρονου στον οποίο έγινε έλεγχος εισιτηρίου. 

 

Πολύς κόσμος λέει: "το μνημόνιο φταίει, και γιατί να πληρώνουμε εισιτήρια στα ΜΜΜ, να μη γίνονται έλεγχοι". Αλλά και το εξής δίκαιο: "Να μην τσαμπουκαλεύονται και να μην τραβάνε τα πράγματα στα άκρα οι ελεγκτές."

Άλλοι είχαν διαφορετική άποψη: "Είναι δύσκολο να κατηγορήσεις κάποιον που επιμένει να κάνει τη δουλειά του σύμφωνα με το νόμο. Εξάλλου αν ανέβεις σε λεωφορείο χωρίς εισιτήριο είναι λογικό ότι μπορεί και να σε πιάσουν και να μη σου τη χαρίσουν". 

 

Αυτοί με την δεύτερη άποψη έπρεπε, πιστεύω, να είναι προσεκτικοί. Είτε να μιλήσουν απόλυτα διπλωματικά, είτε να σιωπήσουν, έστω και προσωρινά. 

 

Η συγγραφέας Λένα Διβάνη δεν έκανε ούτε το ένα αλλά ούτε και το άλλο. Γράφοντας αυτό το τουίτ:

 

 

 

εξόργισε πολύ κόσμο, για τη χρήση της λέξης "τζαμπατζής". Δεν είναι δόκιμη, νομίζω, την ώρα που ο άνθρωπος μόλις σκοτώθηκε. Έμαθα για το συμβάν από έναν δημοσιογράφο στο FB ο οποίος υποψιάζομαι ότι είχε την ίδια γνώμη με την Διβάνη, όμως πρώτα μίλησε για την τραγωδία της χαμένης ζωής κι έδωσε συλληπητήρια στην οικογένεια του νεαρού και μετά είπε πως κατά τη γνώμη του δεν πρέπει να σταματήσουν οι έλεγχοι στα λεωφορεία επειδή κάποιοι μπορεί να κάνουν τα πάντα για να μην πληρώσουν - οι νόμοι πρέπει να τηρούνται.

 

Η διαφορά όμως είναι ότι στο twitter, το οποίο χρησιμοποίησε η Διβάνη, όλα είναι αναγκαστικά σύντομα και περιεκτικά, ενώ στο FB έχεις πιο πολύ χώρο για να αναλύσεις/εξηγήσεις αυτό που θέλεις να πεις. 

 

Και έτσι, ενώ μόλις είχε πεθάνει ένας νεαρός άντρας, η Λένα Διβάνη έγραψε το one-liner της, και έγινε το Πιο Μισητό Πρόσωπο σήμερα στο Τουίτερ. 

 

 Χαρακτηριστικό πάντως είναι πως στο Facebook έφαγε το πιο πολύ βρίσιμο. 

 

Από ανθρώπους που δεν κρύφτηκαν πίσω από κάποια περσόνα. Δεν ήταν τρολ ή προσεκτικά κρυμμένοι πίσω από μια ανωνυμία ή έναν φτιαγμένο από ίντερνετ καφέ ψεύτικο λογαριασμό. Ήταν χρήστες με ονοματεπώνυμο, με φωτογραφία, με ανοιχτό προφίλ. Περήφανοι, χωρίς να νοιάζονται που αν τους κάνει μια αγωγή η Διβάνη θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. 

 

Το τουίτ ήταν ατυχέστατο (ο "τζαμπατζής" ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ, και αυτό μοιάζει να είναι μικρολεπτομέρεια στο εν λόγω τουίτ). Είναι πάντως κι ένα θέμα το πώς διοχετεύεται στη σημερινή ψηφιακή εποχή η οργή για μία άποψη, αλλά και το πώς η ηλεκτρονική απόσταση μας κάνει ατρόμητους και συχνά τελείως υπερβολικούς. 

 

Αν η ανθρωπιά είναι το ζητούμενο, και το τουίτερ και το Facebook με αποκαρδιώνουν φοβερά. Άνθρωποι που προσπαθούν να δείξουν ότι είναι ανώτεροι και καλύτεροι απ' αυτήν και εύχονται ελαφρά τη καρδία γκιλοτίνες, επώδυνο θάνατο κλπ, δεν με πείθουν απόλυτα για τον ανθρωπισμό τους.

  

H Αγάπη ξεκινά από μας τους ίδιους. Αν πιστεύουμε ότι κάποιος είναι απάνθρωπος, ας μη του μοιάσουμε. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

* Η Έλενα Ακρίτα, έγραψε:

 

«Να συγχαρούμε θερμά όλους εσάς που λέτε "ο 18χρονος ας πλήρωνε εισητήριο". Είστε οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες που παίρνετε και δίνετε πάντα απόδειξη. Είστε οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες που δεν παρκάρετε ποτέ παράνομα. Είστε οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες που δεν ρίξατε ποτέ σκουπίδι έξω από κάδο. Είστε οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες που δεν μπορείτε να καταλάβετε τον τρόμο ενός παιδιού που δεν έχει ένα ευρώ στην τσέπη. Είστε οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες που αποκαλείτε του άνεργους τζαμπατζήδες. Είστε οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες που πιστεύετε πως από τα οχήματα πηδάνε "τα παιδιά των άλλων"... Γιατί αυτές είναι οι ζωές των άλλων... Κι αυτοί είναι θάνατοι των άλλων... Για ένα κωλοεισιτήριο... Ντροπή! »