Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα;

Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Είναι σαν με αυτήν τη συγκεκριμένη σειρά γελοιογραφιών ο Αρκάς να θέλει να απαντήσει ευθέως στους αρκετούς επικριτές του που βλέπουν στο πρόσφατο έργο του μια ιδεολογική και αισθητική στροφή.
25

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και σχολιάζονται πολλαπλώς τα νέα σκίτσα του Αρκά που παρουσιάζουν τα παιδικά χρόνια του πρωθυπουργού.

Αυτή η καινούργια σειρά του γνωστού σκιτσογράφου έρχεται σε συνέχεια όλων αυτών των νέων χαρακτήρων του που έχει εισαγάγει από το 2015 για να σχολιάσει ανοιχτά την πολιτική επικαιρότητα και να σατιρίσει τον δημαγωγικό ευτελισμό της ελληνικής δημοκρατίας. Μετά τον θυμόσοφο προφήτη, τον προπαγανδιστή δημοσιογράφο, τα πούλια στο σκάκι, έρχεται τώρα ο ίδιος ο πρωθυπουργός να γελοιογραφηθεί στην παιδική του ηλικία.


Είναι σαν με αυτήν τη συγκεκριμένη σειρά γελοιογραφιών ο Αρκάς να θέλει να απαντήσει ευθέως στους αρκετούς επικριτές του που βλέπουν στο πρόσφατο έργο του μια ιδεολογική και αισθητική στροφή. Σε όλους εκείνους που βρίσκουν στην αλλαγή της θεματολογίας των σκίτσων του προς την καθαρά πολιτική γελοιογραφία (στην οποία δεν είχε επιδοθεί στο παρελθόν) έλλειψη τόσο «καλού» χιούμορ και γούστου όσο και αντικειμενικότητας, αφού τα βέλη του απευθύνονται αποκλειστικά στην κυβέρνηση.

Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που σήμερα ανακάλυψαν ότι ο Αρκάς κάνει φτηνά, σεξιστικά αστεία, μια και μάλλον δεν θα είχαν διαβάσει ούτε το πρώτο κόμικ που τον έκανε δημοφιλή, τον Κόκορα, ούτε το Ξυπνάς μέσα μου το ζώο ή τους Αταίριαστους έρωτες...

Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που σήμερα ανακάλυψαν ότι ο Αρκάς κάνει φτηνά, σεξιστικά αστεία, μια και μάλλον δεν θα είχαν διαβάσει ούτε το πρώτο κόμικ που τον έκανε δημοφιλή, τον Κόκορα, ούτε το Ξυπνάς μέσα μου το ζώο ή τους Αταίριαστους έρωτες.


Ο Αρκάς, με μια κίνηση με την οποία όχι μόνο προδίδει ότι παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο συζητιέται το έργο του αλλά και ότι διασκεδάζει με τις ασυνήθιστες επιθέσεις εναντίον ενός σκιτσογράφου (που φτάνουν ακόμα και στο σημείο να λένε ότι δεν κάνει ο ίδιος τις γελοιογραφίες του), έρχεται να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Ο μικρός Αλέξης Τσίπρας αποτελεί τη συνέχεια δύο ξεχωριστών παλιών ηρώων του: του Μοντεχρήστου, του αρουραίου της φυλακής που με σαρκαστικό τρόπο υπονομεύει τις σκέψεις του ιδεαλιστή Ισοβίτη, αλλά και του νεαρού πουλιού στις Χαμηλές Πτήσεις, που διαρκώς υποτιμά και ειρωνεύεται τον αφελή πατέρα του.

Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter

Ο Αρκάς, με έμμεσο αλλά ιδιαίτερα επιτυχημένο τρόπο, υποδηλώνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ως ένα διαχρονικό «παιδί» της ελληνικής κοινωνίας, είναι ο εκφραστής του βαθέος κυνισμού που είχαμε συναντήσει να σατιρίζεται στις δύο αυτές πολύ σημαντικές δημιουργίες του, το αισθητικό και χιουμοριστικό επίπεδο των οποίων ποτέ δεν είχε σχολιαστεί αρνητικά.

Το φαινόμενο «εκτσογλανισμός» που εισήγαγε τα χρόνια της κρίσης στη δημόσια συζήτηση ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε προαναγγελθεί και εξηγηθεί, σε ανύποπτο πολιτικά χρόνο από τη δημοφιλέστερη εργογραφία του Αρκά στο παρελθόν.

Τα παιδικά χρόνια του πρωθυπουργού έρχονται, με άλλα λόγια, να απαντήσουν σε όλες εκείνες τις επικρίσεις που διαπιστώνουν ότι ο Αρκάς έχασε το παλιό διαπεραστικό ύφος διακωμώδησης της κοινωνικής πραγματικότητας.

Έρχονται να επισημάνουν ότι η πολιτική στροφή ως προς τη θεματολογία των σκίτσων του βρίσκεται σε πλήρη σύνδεση με τις παλιές του δημιουργίες και με αυτό που συχνά-πυκνά αποτέλεσε τον στόχο του μαύρου χιούμορ του, τα «κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας», το αντισυμβατικό ήθος που κυριάρχησε στη νεοελληνική κουλτούρα, απότοκο της μεγάλης επιτρεπτικότητας, της κεκαλυμμένης ιδιοτέλειας και της ακραίας διγλωσσίας που επέφερε η μεταπολιτευτική ευημερία.


Το παράδειγμα του Αρκά δεν είναι, βέβαια, το μόνο. Ο Δημήτρης Χατζόπουλος («Τα Νέα», «Καθημερινή») και ο Ανδρέας Πετρουλάκης («Καθημερινή») τα τελευταία χρόνια έχουν βάλει στο σατιρικό στόχαστρο, έγκαιρα και διεισδυτικά, την εθνικολαϊκιστική ηγεμονία τα χρόνια της κρίσης.

Είναι εκείνοι που πήγαν πρώτοι ενάντια στο κυρίαρχο ρεύμα του καλλιτεχνικού κόσμου, ιδίως των πιο γνωστών Ελλήνων κωμικών (Λαζόπουλος, Ζουγανέλης, Σεφερλής κ.ά.), να πρωτοστατήσουν υπέρ της ριζοσπαστικότητας της αγανακτισμένης πλατείας και της εναντίωσης στο παλιό πολιτικό σύστημα.

Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter

Οι γελοιογράφοι αυτοί θα αδιαφορήσουν για τις συνήθεις ευκολίες της ελληνικής γελοιογραφίας και θα σχολιάσουν σκωπτικά τις νέες ιδεολογικές διαιρέσεις που ανακύπτουν στην κρίση και ιδιαίτερα το δίπολο ευρωπαϊσμός - εθνικισμός, ρεαλισμός - λαϊκισμός, συναίνεση - διχασμός, ενώ θα κινηθούν σατιρικά όχι μόνο προς τους νέους πρωταγωνιστές της δημαγωγίας αλλά και στο λαϊκό έρεισμα που αυτοί απέκτησαν.


Αυτή η εξέχουσα γελοιογραφία που εμφανίζεται και ανθεί τα χρόνια της κρίσης με αντιλαϊκιστικό πρόσημο ‒συνεχίζοντας και εξελίσσοντας το παλιό παράδειγμα των ΚΥΡ και Ιωάννου‒ έχει τύχει της μεγαλύτερης αμφισβήτησης και επιθετικής κριτικής τόσο από στρατευμένες δημοσιογραφικές πένες όσο και από τα εξίσου στρατοπεδευμένα social media. Η κατηγορία ότι το χιούμορ του Αρκά έχει χάσει την οξυδέρκειά του ή ότι καταφεύγει σε ακραίες σεξιστικές ή άλλες προσβολές είναι συχνή.

Το γεγονός ότι το γελοιογραφικό χιούμορ, ταυτισμένο στην Ελλάδα με μια αντιεξουσιαστική θεώρηση των πραγμάτων, στρέφεται εναντίον της αριστεράς δεν γίνεται αποδεκτό όχι τόσο από τους άμεσα θιγόμενους πολιτικούς πρωταγωνιστές όσο από αυτούς που τους υποστηρίζουν ανοιχτά, ντροπαλά ή ενοχικά. Είναι δύσκολο να δεχτείς ότι τα αστεία με τα οποία κάποτε γέλαγες τελικά αφορούσαν εσένα τον ίδιο.

Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter
Ποιος τελικά επιτρέπεται να κάνει χιούμορ στην Ελλάδα; Facebook Twitter

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

 

Στήλες
25

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ