Να μη συμβεί αυτό που όλοι φοβόμαστε

Να μη συμβεί αυτό που όλοι φοβόμαστε Facebook Twitter
Τον περασμένο Μάρτιο στην Κένυα, λαθροκυνηγοί σκότωσαν μια λευκή καμηλοπάρδαλη και το μικρό της, γεγονός που ανάγκασε μια τοπική ένωση να τοποθετήσει ένα τσιπ σε μια αρσενική λευκή καμηλοπάρδαλη, τη μοναδική που απέμεινε στη χώρα, για να την παρακολουθεί.
0




ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

Εύχομαι να μη συμβεί αυτό που όλοι φοβόμαστε: έξαρση των κρουσμάτων μετά τις γιορτές. Προφανώς, άπαντες θέλουμε να υπάρξει μια έστω περιορισμένη επιστροφή σε κανονικούς ρυθμούς, και όχι παράταση στην καραντίνα. Πέραν, όμως, από αυτόν τον ουσιαστικό λόγο, φοβάμαι ότι θα εκτραχυνθεί η πολιτική ζωή στη χώρα.


Καταρχάς, η επικοινωνιακή διαχείριση δυσκολεύει. Επιχειρήματα του τύπου «χρειάζεται να δείξουμε προσωπική ευθύνη» (πόσο συχνά ακούγεται πλέον;) ή φταίει η τάδε κοινωνική ομάδα (π.χ. οι νέοι) έχουν αποδυναμωθεί. Ο εμβολιασμός σαφώς δημιούργησε προσδοκίες ότι είναι η αρχή του τέλους, οι οποίες όμως δύσκολα θα κρατήσουν για καιρό, ιδίως αν εμφανιστούν προβλήματα στη διαχείρισή του ή/και καταντήσει ρουτινιέρικη διαδικασία που αναπόφευκτα δεν θα προκαλεί ενδιαφέρον.


Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει στήσει όλη τη στρατηγική της πάνω στη διαχείριση της πανδημίας. Συνεπώς, δεν πρέπει να αναμένονται παρά υψηλοί τόνοι στην παραμικρή ευκαιρία. Ο «κρυφός» εμβολιασμός του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, οι ανοησίες για ένα βανάκι και δύο κάσες εμβόλια, δείχνουν ότι οι εντάσεις θα πολλαπλασιαστούν σε περίπτωση νέου lockdown.


Δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο νέας καραντίνας. Είμαι, όμως, βέβαιος ότι όλοι θα επικροτούσαν την έμπρακτη αναγνώριση από την κυβέρνηση του έργου γιατρών και νοσηλευτών που αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή. Και, βεβαίως, έμπρακτη δεν είναι μόνον, ούτε κυρίως, οι ευχαριστίες.

• • •


ΝΙΚΗΣΕ Ο ΛΟΥΚΑΣΕΝΚΟ;

Εδώ και μερικές εβδομάδες, η Λευκορωσία έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής ζωής. Μεγάλες διαδηλώσεις, όπως αυτές που συγκλόνισαν τη χώρα μετά τις εκλογές της 9ης Αυγούστου, δεν οργανώνονται πλέον.


Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, που φαίνεται ότι ελέγχει ακόμη την κατάσταση, ανακοίνωσε ότι ένα σώμα μη εκλεγμένων εκπροσώπων θα συνέλθει στις αρχές Φεβρουαρίου, για πρώτη φορά από το 2016, προκειμένου να συζητήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα. Η αντιπολίτευση δεν βλέπει στην πρωτοβουλία αυτή παρά μόνο κωλυσιεργία για να ξεπεραστεί η πολιτική κρίση.


Εν μέρει, αυτή η κατάσταση εξηγείται από τη φυσιολογική κόπωση ύστερα από τις πολύμηνες μαζικές κινητοποιήσεις, την αποτυχία της γενικής απεργίας του Οκτωβρίου, και την απαραίτηση ανασύνταξη των δυνάμεων στο πλαίσιο του επανακαθορισμού από την αντιπολίτευση της στρατηγικής της. Θα πρέπει επίσης να προστεθεί η διάχυτη προσδοκία στην αντιπολίτευση ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, θα ασκήσει μεγάλη πίεση στο καθεστώς για τον εκδημοκρατισμό του.


Εν μέρει, αυτή οφείλεται σε αλλαγή τακτικής της αντιπολίτευσης. Οι δυνάμεις καταστολής συνέλαβαν χιλιάδες διαδηλωτές, άσκησαν ωμή βία, και απαγόρευσαν τις συγκεντρώσεις στο κέντρο του Μινσκ. Ως απάντηση, η αντιπολίτευση άλλαξε τακτική, καλώντας τους εξεγερμένους Λευκορώσους να συγκεντρώνονται σε μικρές ομάδες στα περίχωρα. Τακτική, όμως, που δεν οδηγεί σε μεγάλη δημοσιότητα.

• • •

ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΗ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Δημοσκόπηση, που δημοσιεύτηκε στις αρχές του μήνα, δείχνει ότι μόνον το 41% των Πολωνών έχει θετική εικόνα για την Εκκλησία — μια μείωση κατά 16% από τον περασμένο Μάρτιο — ενώ το 47% αρνητική εικόνα.


Τα ευρήματα αυτά δείχνουν μια εντυπωσιακή αμφισβήτηση της άλλοτε πανίσχυρης Καθολικής εκκλησίας, και έναν επιταχυνόμενο ρυθμό εκκοσμίκευσης της χώρας. Μεταξύ άλλων, η μεταστροφή του πληθυσμού οφείλεται σε σκάνδαλα κατάχρησης, στους στενούς δεσμούς της με την ακροδεξιά κυβέρνηση, και στη στάση της που υπήρξε ιδιαιτέρως προκλητική στο θέμα των αμβλώσεων.


Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι το γεγονός ότι αυξάνονται οι πολίτες που ζητούν να εξαιρεθούν τα παιδιά τους από το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία. Τα δύο τρίτα των Πολωνών απαιτούν η θρησκευτική κατήχηση να γίνεται στις ενορίες και όχι στα σχολεία.


Να μη συμβεί αυτό που όλοι φοβόμαστε Facebook Twitter
Πολωνοί είχαν εισβάλει στις εκκλησίες, εξοργισμένοι από τη στάση της Καθολικής εκκλησίας στο ζήτημα των αμβλώσεων.

• • •

Ο ΤΟΝΙ ΜΠΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, τάραξε τα νερά με δύο προτάσεις που διατύπωσε σε πρόσφατο άρθρο του (The Independent, 23/12/2020).


Ο Μπλερ υποστήριξε ότι «αγωνιζόμαστε εναντίον του χρόνου, πρέπει η στρατηγική του εμβολιασμού να αλλάξει», να γίνεται ένας εμβολιασμός σε κάθε άτομο, και όχι δύο, ούτως ώστε να εμβολιαστούν κατά το δυνατόν περισσότεροι και να επιβραδυνθεί η ταχύτητα μετάδοσης του κορωνοϊού.


Η πρότασή του δεν στερείται λογικής, διότι όπως λέγεται η πρώτη δόση του εμβολίου Pfizer / BioNTech εξασφαλίζει ανοσία 91%, ενώ η δεύτερη προσθέτει μόνον 4%. Το timing ήταν, όμως, πολύ κακό. Πέραν του ότι αμφισβητούνται αυτά τα ποσοστά — κλινικές δοκιμές, υποστηρίζουν άλλοι επιστήμονες, έδειξαν ότι το εμβόλιο εξασφαλίζει προστασία 52% μεταξύ του πρώτου και δεύτερου εμβολιασμού — υπήρξε απροθυμία να συζητηθεί διότι το ρίσκο είναι «υπερβολικό». Η παγερή αντιμετώπιση, όμως, οφείλεται πρωτίστως στο ότι δεν ανατρέπεται σχεδιασμός μηνών, και μάλιστα τη στιγμή που ξεκινούν οι εμβολιασμοί.


Η δεύτερη πρόταση του Μπλερ αφορά τα «διαβατήρια υγείας». Κάθε εμβολιασμένος θα πρέπει να εφοδιάζεται με ένα διαβατήριο, χάρη στο οποίο θα μπορεί να ταξιδεύει από χώρα σε χώρα. Η ιδέα μάλιστα επεκτείνεται και για την πρόσβαση σε εστιατόρια, θέατρα, κ.λπ. Η πρόταση είναι αμφιλεγόμενη, υπάρχουν ζωτικής σημασίας θέματα σχετικά με τα ατομικά δικαιώματα, αλλά φαίνεται ότι σύντομα θα συζητηθεί ευρέως, διότι είναι καταρχήν μια λύση που εξασφαλίζει ομαλή επιστροφή στην κανονικότητα.


Να μη συμβεί αυτό που όλοι φοβόμαστε Facebook Twitter
Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, πρότεινε έναν εμβολιασμό και «διαβατήριο υγείας».

• • •


ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΛΥΜΙΕΡ

«Και είπαν οι αδελφοί Λυμιέρ γενηθήτω κινηματογράφος και εγένετο κινηματογράφος».


Πριν από 125 χρόνια, στις 28 Δεκεμβρίου 1895, πραγματοποιήθηκε, στο Μεγάλο Καφέ στο Παρίσι, η πρώτη δημόσια κινηματογραφική προβολή με εισιτήριο (1 φράγκο).


Ανάμεσα στις ταινίες που προβλήθηκαν ήταν και η πρώτη ταινία με μυθοπλασία, «Le Jardinier», μετέπειτα γνωστή ως «l'Arroseur arrosé».


Κατόπιν τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους με εκπληκτική ταχύτητα. Αν ο 19ος υπήρξε ο αιώνας της όπερας, ο 20ος υπήρξε ο θρίαμβος του κινηματογράφου: η τέχνη που αγάπησαν μαζικά φτωχοί και πλούσιοι.


Να μη συμβεί αυτό που όλοι φοβόμαστε Facebook Twitter
Πριν ακόμη πέσει το φως της μέρας το καλοκαίρι του 1956, ο θερινός κινηματογράφος ΔΙΟΝΥΣΙΑ της Κατερίνης είναι ήδη γεμάτος, αλλά δίχως γυναίκες (αριστερά). Πριν τελειώσει η δεκαετία, στους θεατές θα υπάρχουν πολλές γυναίκες (δεξιά) (Ευχαριστώ τον κ. Παρασκευά Καλπακτσόγλου για τις φωτογραφίες).

Στήλες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ