Ο ΓΙΑΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΜΕΝΙΣΜΑ
Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, Στέφαν Λεβέν, απηύθυνε έκκληση στους πολίτες να «συνεργαστούν», τονίζοντας ότι έχει μεγάλη σημασία όλοι να ενεργήσουν ως έθνος, ότι άπαντες φέρουν μεγάλη ευθύνη, αλλά «τώρα βλέπουμε πως ο κόσμος αρχίζει ξανά να συμπεριφέρεται με υπευθυνότητα».
Οι «πολιτισμένοι» και «πειθαρχημένοι» Σουηδοί απέδειξαν ότι η στάση των Ελλήνων δεν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, και κυρίως ότι ανάμεσα στο πρέπει να δείξει καθένας ατομική ευθύνη και στο αν θα τη δείξει υπάρχει μεγάλο χάσμα.
Παρομοίως και σαφέστερα, ο διευθυντής της Β' ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου, Νίκος Καπραβέλος, εξήγησε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι η «τρομακτική διασπορά» του κορωνοϊού έγινε επειδή «δεν προβλέφθηκε ότι δεν υπάρχει συμμόρφωση των πολιτών στα μέτρα αυτοπροστασίας», και ότι «οι πολίτες δεν συμμορφώνονται εύκολα αν δεν έχουν δίπλα τους ένα γιατρό να τους εξηγήσει»· και ότι, «αν δεν υπάρχει πρωτοβάθμια περίθαλψη, ουδείς μπορεί να πείσει κάποιον ότι αφενός μεν κινδυνεύει ο ίδιος, αλλά αφετέρου κινδυνεύει και ο διπλανός του».
Όσοι πίστευαν ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα έδειχναν ατομική ευθύνη, απλώς ήταν εκτός τόπου και χρόνου, και όσοι πίστευαν ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας μπορούσε να βασιστεί πάνω στην ατομική ευθύνη εντελώς αφελείς. Στις υπέρκομψες ηθικές επιταγές θα μπορούσε έγκαιρα να αντιπαρατεθεί ένα απλό ερώτημα: είναι ο γιαλός στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;
• • •
ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΕΡΣΑΛΙΕΣ
Στις συζητήσεις που προκάλεσε η προβολή που έγινε στην πρόσοψη της Βουλής ακούστηκαν διάφορα υπέρ και κατά. Μεταξύ αυτών, κάποιοι υποστήριξαν ότι όσοι εναντιώθηκαν — κατ' αυτούς μια πάρα πολύ μικρή μειοψηφία — πάσχουν από ανίατο ελιτισμό. Και πάσχουν από ανίατο ελιτισμό, διότι δεν αφήνουν την πολύ μεγάλη πλειοψηφία να χαρεί τα σύμβολά της και να αισθανθεί περηφάνια.
Αυτή η άποψη δεν είναι καθόλου πρωτότυπη — στην πραγματικότητα είναι παμπάλαιη. Σε απλά ελληνικά λέει ότι, αν πιστεύεις το Α, υποστήριξε το Β εν ονόματι κάποιου άλλου, σημαντικότερου ή «ανώτερου» σκοπού. Ποιος προσδιορίζει τον «ανώτερο» σκοπό; Αυτός που κατηγορεί τους «ελιτιστές». Και γιατί αυτός; Διότι αυτός βλέπει ό,τι δεν βλέπουν αυτοί.
Όχι ότι τρέφει εκτίμηση για το τι πιστεύει η πολύ μεγάλη πλειοψηφία. Αφήνοντάς την να χαίρεται με τα σύμβολα / «καθρεπτάκια» της, η πρόθεσή του είναι να τη χειραγωγήσει ούτως ώστε να την κατευθύνει προς ό,τι θεωρεί πρώτης προτεραιότητας ζήτημα.
Εάν βάλετε από τη μια μεριά την πολύ μεγάλη πλειοψηφία, την πάρα πολύ μικρή μειοψηφία και όσους θέλει να πολεμήσει, από την άλλη μεριά πρακτικά απομένει μόνον αυτός. Κάτι σαν τον Λουδοβίκο 14ο στις Βερσαλλίες.
• • •
Η ΠΙΤΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ
Για κάποιον ακατανόητο λόγο, όταν διαβάζω ή ακούω τα ονόματα Γιαμαρέλου και Λινού μού έρχεται πάντοτε στο μυαλό η φράση «και η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος», και ουδέποτε η φράση «τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Μυστήριο, που θα έλεγε και η κα Γιαμαρέλου.
• • •
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ, ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΤΙ
Το περασμένο Σάββατο έγινε ένα παράνομο πάρτι στο 13ο διαμέρισμα του Παρισιού. Η οργάνωση πραγματοποιήθηκε μέσω του Facebook με οργάνωση και συνωμοτικούς κανόνες επιπέδου του πάλαι ποτέ παράνομου ΚΚΕ.
Στο βίντεο, ένας νεαρός με κάθε σοβαρότητα διαβεβαιώνει: «Γνωρίζουμε τους κινδύνους, δεν είμαστε εντελώς ασυνείδητοι». Οι κίνδυνοι, όμως, δεν μπορούν να σταματήσουν τους γενναιόψυχους, διότι ο σκοπός για τον οποίον αγωνίζονται είναι τεράστιος: «Στρατευόμαστε υπέρ τού ελεύθερου και ανεξάρτητου πάρτι».
Η συμμετοχή στο πάρτι είναι, λοιπόν, κορυφαία πράξη αντίστασης. Αν κάποιος θεωρεί ότι αυτά τα παλαβά ξεφύτρωσαν από το πουθενά, καλά θα κάνει να μάθει πώς δουλεύουν οι ακροδεξιοί και τι υποστηρίζουν οι ελευθεριακοί (libertarians) όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας.
🗨 "On connaît les risques, on n'est pas totalement inconscients"
— BFMTV (@BFMTV) November 23, 2020
Samedi, une fête clandestine s'est déroulée dans le 13e arrondissement de Paris
Un des 300 participants raconte cette soirée ⤵ pic.twitter.com/zpuEHd3X1X
• • •
ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟΣ ΧΙΠΣΤΕΡΙΣΜΟΣ
H 30-χρονη νομικός Λίνα Καν γεννήθηκε στο Λονδίνο από Πακιστανούς γονείς, οι οποίοι μετανάστευσαν στις ΗΠΑ όταν ήταν 11 χρονών.
Το 2016, δημοσίευσε ένα άρθρο στη Yale Law Journal με τίτλο «Amazon's Antitrust Paradox», το οποίο είχε άμεση και ευρύτατη απήχηση, και δημιούργησε ένα «κίνημα» στις ΗΠΑ, το λεγόμενο «αντιμονοπωλιακός χιπστερισμός», με αντίκτυπο σε πολύ υψηλά κλιμάκια.
Το άρθρο, πρώτον, στρέφεται εναντίον της μονοπωλιακής ισχύος της Amazon, αλλά το σκεπτικό του εφαρμόζεται σε όλους τους τεχνολογικούς κολοσσούς (Google, Facebook, Twitter κ.λπ.)· και, δεύτερον, αναζωογονεί τις παλιές αντιμονοπωλιακές παραδόσεις, που ανετράπησαν από τον Ρήγκαν και περιθωριοποιήθηκαν μέχρι τις μέρες μας.
Η Καν αντιπαρατίθεται στη δεσπόζουσα αντιμονοπωλιακή νομοθεσία, η οποία εκπορεύτηκε από τη Σχολή του Σικάγου: ενόσω οι τιμές παραμένουν χαμηλές και οι καταναλωτές είναι ευχαριστημένοι, δεν υφίσταται θέμα αντιμονοπωλιακής παράβασης· και αν κάποιος επιχειρηματίας διαμαρτυρηθεί ότι βλάπτεται, η συνήθης απάντηση είναι ότι η αντιμονοπωλιακή νομοθεσία προστατεύει τον ανταγωνισμό γενικά, και όχι μεμονωμένους επιχειρηματίες.
Ποιος είναι ο πυρήνας της σκέψης της; Με τα λόγια της: «Ως καταναλωτές, ως χρήστες, μας αρέσουν αυτές οι τεχνολογικές εταιρείες. Αλλά ως πολίτες, ως εργαζόμενοι, και ως επιχειρηματίες, αναγνωρίζουμε ότι η ισχύς τους είναι προβληματική. Χρειαζόμαστε ένα νέο πλαίσιο, ένα νέο λεξιλόγιο για το πώς θα αποτιμούμε και θα αντιμετωπίζουμε την κυριαρχία τους».
Να σημειωθεί ότι τα Hipster Antitrust / Antitrust Hipsterism αρχικά χρησιμοποιήθηκαν μάλλον αρνητικά, αλλά έχουν επικρατήσει και στο αντιμονοπωλιακό κίνημα. Το μότο του: «Antitrust Hipsterism. Everything old is cool again».
• • •
Η ΠΑΝΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Σε δημοσκόπηση το 2015 στις ΗΠΑ, ρωτήθηκαν ψηφοφόροι και των δύο κομμάτων στις προκριματικές εκλογές εάν θα υποστήριζαν τον βομβαρδισμό της Άγκραμπα. Οι απαντήσεις τους έδωσαν τα εξής αποτελέσματα: Ρεπουμπλικανοί, 33% υπέρ και 13% κατά / Δημοκρατικοί, 19% υπέρ και 36% κατά.
Πού βρίσκεται το περίεργο; Άγκραμπα ονομάζεται το ανύπαρκτο σουλτανάτο στην ταινία του Ντίσνεϊ Αλαντίν. Επιιπλέον, οι μεν προοδευτικοί θεώρησαν ότι η δημοσκόπηση έδειξε τις πολεμοχαρείς στάσεις των Ρεπουμπλικανών, οι δε συντηρητικοί τις ειρηνιστικές των Δημοκρατικών.
Ενολίγοις, 46% των Ρεπουμπλικανών και 55% των Δημοκρατικών έχουν οριστική άποψη για τον βομβαρδισμό ενός τόπου.
Αυτή η προκάτ παναρμοδιότητα των πολιτών αποτελεί ουσιώδες υπόστρωμα του λαϊκισμού, αλλά το αφήνω για μιαν άλλη στιγμή. Άλλο ζήτημα θέλω να θέσω.
Θα ήταν λίαν ενδιαφέρον να μαθαίναμε πόσοι, από όσους εξέφρασαν άποψη, π.χ. πρόσφατα για το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης, μπήκαν στη συζήτηση έχοντας αντίστοιχες προκάτ απόψεις, είτε υπέρ είτε κατά, δηλαδή υπέρ ή κατά της κυβέρνησης. Και, συνεπώς, πόσο διατεθειμένοι ήταν να ακούσουν οι μεν τους δε.
