Για ακόμα μία συναρπαστική, πολυσυλλεκτική σεζόν ετοιμάζεται η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το γιορτάζει στις 26/9 με το καθιερωμένο πλέον block πάρτι της στον Νέο Κόσμο, στην αναβάθμιση του οποίου έχει συμβάλει καθοριστικά την τρέχουσα δεκαετία. «Περίεργη, ευαίσθητη, ελληνική και διεθνής», έτσι αυτοχαρακτηρίζεται η Στέγη στην παρουσίαση του πλήρους προγράμματος που μόλις ανακοινώθηκε και, όπως κάθε Σεπτέμβριο, προκαλεί ανυπομονησία. Ποιες από τις φετινές της δράσεις μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα κάνουν τη διαφορά και θα συζητηθούν περισσότερο στους πολιτιστικούς κύκλους της πόλης; Ποιες θέσεις, συζητήσεις, αντιπαραθέσεις θα αφήσουν το στίγμα τους; Ποιοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα ξεχωρίσουν στις σκηνές της (και έξω από αυτές); Ποιες από τις θεματικές που σταθερά την απασχολούν θα αναδειχτούν;
Κοινωνικά συνειδητοποιημένη και φύσει δημοκρατική, η Στέγη εστιάζει και φέτος σε αυτές τις πτυχές της. Ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος ανεβάζει το Tom in Greece (Tom à la ferme), έργο που έχει γίνει ταινία από τον Ξαβιέ Ντολάν, ως ανατομία μιας κλειστής κοινωνίας με φόντο την Ελλάδα του σήμερα (12-29/12/19), υπογράφοντας την πρώτη μεγάλη ελληνική queer παραγωγή της Στέγης. Η Γεωργία Μαυραγάνη συνεργάζεται με τον Δημοσθένη Παπαμάρκο στην Εξημέρωση και παραδίδουν μια σύγχρονη παραβολή για το πώς ο ανθρώπινος λόγος εξημερώνει και υποτάσσει την πραγματικότητα (16-26/1/20). Η Λενιώ Κακλέα, με την παράσταση χορού Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια, Αποκλίσεις, ανιχνεύει το σύγχρονο κοινωνικό τοπίο της Ευρώπης (10-12/1/20). Ο Lloyd Newson (DV8) επιτίθεται στην πολιτική ορθότητα και στην κυρίαρχη άποψη για την αρρενωπότητα με το Enter Achilles (19-25/2/20). Οι μουσικές παραγωγές Happiness Machine, 24 ώρες ευτυχίας με το Klangforum Wien (1-2/11/19), Songs of Rebellion από τους Brigitta Muntendorf και Michael Höppner (22/2/20) και The City Talks Back από το Theatrum Mundi (26-28/6/20) καταπιάνονται με το πρόβλημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, με τους καλλιτέχνες να αναρωτιούνται πώς μπορούν να συνεισφέρουν στη σχετική συζήτηση που γίνεται ευρύτερα στην κοινωνία. Ξεχωρίζουν και δύο δράσεις αμιγώς κοινωνικού χαρακτήρα: το «I'm Positive», που διοργανώνεται για δεύτερη χρονιά και καλεί την κοινωνία να σπάσει το ταμπού του HIV (13-14/11/19), και το συνέδριο «Sex Education», που επιδιώκει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία (15/12/19).
Η Στέγη δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με την «καυτή πατάτα» των ημερών, το περιβάλλον, συστήνοντας μια Green Team που επιχειρεί να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας και τη χρήση πλαστικών στις παραγωγές της.
Τα θέματα του προσφυγικού και του μεταναστευτικού και οι βίαιες μετατοπίσεις των πληθυσμών απασχολούν τη Στέγη από τη γέννησή της, καθώς υποστηρίζει σθεναρά την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, ιδεών και πολιτισμών. Ο Rabih Mroué και το Dance On Ensemble αναρωτιούνται τι αφήνει πίσω του ένας πόλεμος στο Elephant και πώς το ανθρώπινο σώμα ορθώνεται σαν τείχος στο You should have seen me dancing waltz (8-10/11/19). Η Tania El Khoury μιλά για την πανανθρώπινη ιστορία της μετανάστευσης στο Cultural exchange rate (6-8/3/20). Το φεστιβάλ Movement (1920-2020), εξετάζοντας τη μετανάστευση πληθυσμών στη Μεσόγειο από τον Μεσοπόλεμο έως τις μέρες μας, μας καλεί να φανταστούμε το κοινό μας μέλλον μέσα σε έναν ανοιχτό κόσμο, πέρα από σύνορα, φυλετικούς και έμφυλους περιορισμούς (21-23/2/20). O Faustin Linyekula μας προσκαλεί, με αφορμή τη βίαιη αποικιοκρατία, σε ένα οδοιπορικό στους δρόμους της παγκόσμιας Ιστορίας, χορογραφώντας το Congo (12-14/2/2020). O Raed Yassin, με το ροκ μιούζικάλ του με βαλσαμωμένα ζώα στον ρόλο των ερμηνευτών, το The sea between my soul, στοχάζεται πάνω στην πολυετή ιστορία θανάτων στη Μεσόγειο (13-15/3/20).
Η Αθήνα είναι πρωταγωνίστρια στο DNA της Στέγης, αλλά την απασχολεί και η ευρύτερη γεωγραφική γειτονιά της: το Borderline Festival (9-12/4/20) διατηρεί τις ισχυρές γέφυρες επικοινωνίας με χώρες της Μέσης Ανατολής, ενώ το Big Bang Festival 6 (16-17/5/20) μυεί τα παιδιά σε μουσικές της περιοχής. Ως γνήσια κοσμοπολίτισσα, βέβαια, αρέσκεται να παρακολουθεί Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες να καταπιάνονται με ελληνική ή διεθνή πρώτη ύλη. Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου ανοίγει το φετινό ρεπερτόριο με την Αποκάλυψη του Ιωάννη και στήνει μια σύγχρονη τελετουργία στην Κεντρική Σκηνή (3-20/10/19). Ο Stefan Kaegi των Rimini Protokoll επιβιβάζεται στο θρυλικό πλοίο Granma για να αναδομήσει την κουβανική ουτοπία 63 χρόνια μετά την επανάσταση, με την παράσταση Granma: Trombones from Havana (19-21/12/19). Ο Νίκος Καραθάνος φτιάχνει μια νέα εκδοχή των Ορνίθων του, μιας παράστασης που αγαπήθηκε όσο λίγες τα τελευταία χρόνια, σε μια σύμπραξη Ελλήνων και Βραζιλιάνων ηθοποιών (29-30/12/19). Ο Ανέστης Αζάς, με τη συνδρομή της Λένας Κιτσοπούλου, μιλά για την Ελλάδα ως εθνικό μνημείο και την εθνική ταυτότητα ως τουριστικό προϊόν με την παράσταση Ερωτικές καρτ ποστάλ από την Ελλάδα (18/3-5/4/20). Στο φετινό Onassis Youth Festival (24-26/4/20, οι έφηβοι μαθητές των σχολείων της Αττικής φτιάχνουν το δικό τους μανιφέστο, που θα μπορούσε να υπάρχει και μετά από 200 χρόνια. Στη μουσική, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, με έργα των Καλλιόπης Τσουπάκη, Chaya Czernowin και Δημήτρη Σκύλλα, μας παραδίδει ηχοχρώματα που αναδύονται από το βάθος του μουσικού χρόνου, την αρχαιότητα, το Βυζάντιο και την Αναγέννηση (19/3/20). Όμως και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου πρόκειται να παρουσιάσει το νέο του συμφωνικό έργο στη Στέγη (6-7/3/20), καθώς και νέες μουσικές παραγωγές σε συνεργασία με το Ελληνικό Σχέδιο: «Μεγάλος Αιρετικός» [Μέρος Δεύτερο (22-23/11/2019)], «Μουσική Αλληλογραφία: Γιώργος Σαραντάρης - Μελισσάνθη» (24/1/20), «Μουσικά Παραμύθια για αφηγητή και ορχήστρα για το αποκριάτικο καρναβάλι» (8-9/2/20).
Τη φετινή σεζόν δύο κορυφαίοι Έλληνες χορογράφοι θα παρουσιάσουν επίσης τις νέες τους δουλειές στη Στέγη, αποθεώνοντας το ανθρώπινο σώμα. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, που πάντα εξυμνεί το σώμα στις παραστάσεις του, καταθέτει το νέο του έργο στη Στέγη σε παγκόσμια πρεμιέρα (6-31/5/20) και ο Ευριπίδης Λασκαρίδης μας συστήνει με το Elenit έναν θίασο από παράξενα πλάσματα (28/11-7/12/19). Οι RootlessRoot επανέρχονται στην Κεντρική Σκηνή και εκθέτουν το σώμα απέναντι σε ένα από τα πιο σκληρά υλικά, το μάρμαρο, με τη νέα τους χορογραφία «Stones & Bones» (2-5/4/20). Έφηβοι μαθητές από την Αθήνα και την Καλαμάτα μιλούν με το σώμα και σκέφτονται με την καρδιά στο Dancing to connect (22/3/20). Η Πατρίσια Απέργη χορογραφεί τους «νέους» χορευτές ηλικίας 65+ μετά από επτά χρόνια μαθημάτων και προβών στα εκπαιδευτικά εργαστήρια της Στέγης, αποδεικνύοντας ότι το σώμα μπορεί να χορεύει για πάντα (12-16/6/20).
Έχοντας φιλοξενήσει κατά καιρούς μερικές από τις κορυφαίες ψηφιακές δράσεις και εκθέσεις που έχουν βρεθεί στην Αθήνα, φέτος η Στέγη ξεκινά την κατάδυσή της στο digital σύμπαν με το Improtech '19, την κορυφαία συνάντηση παγκοσμίως που αναλύει τη σχέση μεταξύ ψηφιακής νοημοσύνης και μουσικού αυτοσχεδιασμού (26-29/9/19). Συνεχίζει με το Atlas, μια καινοτόμα παραγωγή στο πλαίσιο του Interfaces, όπου τρεις πόλεις, η Αθήνα, η Καρλσρούη και το Παρίσι, θα συνδεθούν σε παράλληλες συναυλίες μέσα από τις μουσικές τριών συνθετών (Δημήτρης Καμαρωτός, Carmine Emanuele Cella, Valerio Tricoli) και τα βίντεο της Μαρίνας Γιώτη, με οπτικοακουστικά στοιχεία των πόλεων (13/12/19). Στην έκθεση «Data Garden» της Κυριακής Γόνη δεδομένα και αλγόριθμοι φυτρώνουν στο κέντρο της Αθήνας (26/3-8/4/20).
Η Στέγη, τέλος, δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με την «καυτή πατάτα» των ημερών, το περιβάλλον, συστήνοντας καταρχάς μια Green Team που επιχειρεί να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας και τη χρήση πλαστικών στις παραγωγές της. Παράλληλα, το φετινό Open Day: Μουσικές Οικολογίες θα επικεντρωθεί στις σχέσεις μουσικής και περιβάλλοντος στη σύγχρονη εποχή (16/2/20), ενώ διοργανώνει ένα διεθνές διεπιστημονικό συμπόσιο για τον ρόλο του πολιτιστικού τομέα στην επίτευξη της αειφορίας με τίτλο «Πολιτισμός και Βιωσιμότητα» (4-6/6/20).
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια