Planet of Zeus: Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα;

Planet of Zeus: Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα; Facebook Twitter
«Απ' τ' αλώνια στα σαλόνια»
0

Τι ωραίο συναίσθημα να βλέπεις την αγαπημένη σου μπάντα να πετυχαίνει τους στόχους της και να ξέρεις πως ήσουν εκεί από την αρχή! Το όνειρο του κάθε ελιτιστή. «Α, τώρα τους μάθατε εσείς; Όταν εμείς...». Δεν ήμουν όμως έτσι ποτέ μου και ούτε σκοπεύω να γίνω τώρα. Κι ας ήμουν εκεί από την αρχή.

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα λένε. Πρέπει να ήταν Ιούλιος του 2002. Ξέρεις, εκείνες τις εποχές που δεν μπορούσες να κάνεις stories (γιατί δεν υπήρχαν) και που βλέπαμε τις συναυλίες με τα μάτια στραμμένα στην σκηνή και όχι στο κινητό. Ίσως να ανταλλάσσαμε και SMS.

Συνέβη στο υπόγειο της οδού Χέυδεν, εκεί απέναντι από τη Βίλα Αμαλίας. Αμφότερα στέκονται ως εγκαταλελειμμένα μνημεία σήμερα. Ο κόσμος έφυγε, μα οι αναμνήσεις έμειναν. Και τίποτα και κανείς και ποτέ δεν θα σταθεί ικανό να σβήσει τούτη εδώ την ανάμνηση: Ήμουν με τον Β. από το πρωί. Βαριόμασταν πολύ κι απ' όσο θυμάμαι δεν κάναμε και κάτι για αυτό. Η μισή μέρα είχε φύγει, το σπίτι δεν μας χωρούσε, οι δικοί μου μας είχαν πρήξει, «χαμήλωσε τη μουσική» και «χαμήλωσε τη μουσική»... Επικαλεστήκαμε έξοδο στην καφετέρια της γειτονιάς και μοιραία καταλήξαμε στην Πλατεία Εξαρχείων. Νέκρα! Δεν περνούσε ψυχή! «Ρε, μήπως είναι νωρίς για μπίρα;» είπε ανοίγοντας το πρώτο κουτάκι. Είχε έναν γνωστό, που είχε έναν γνωστό, που είχε έναν άλλον γνωστό... «Παίζουν οι Deepened Nail (και οι Planet, αλλά δεν το ξέραμε) στο Rodeo, είναι φιλαράκια. Πάμε;». «Ξέρω 'γω... Πάμε!». Δεν υπήρχε ελληνική σκηνή τότε, ελάχιστα πράγματα και ακόμη λιγότερα αυτά που εμείς γνωρίζαμε. Η ενημέρωση ανύπαρκτη κι εμείς στο μεταίχμιο της φοιτητικής μας σταδιοδρομίας, να προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε στην ζωή μας. Ιδέα δεν είχαμε. Οι Planet όμως ήξεραν από τότε.

Είχαμε δει κι αν είχαμε δει συναυλίες ήδη τότε, τους Rage Against The Machine στο θέατρο Πέτρας, τους Metallica στη Ριζούπολη, τους Slayer στο Περιστέρι κι άλλα πολλά, δεν ήταν παρθένα τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό, όμως ήξερα πως εκεί κάτι σπουδαίο συνέβαινε, και θα επιβεβαιωνόμουν πολλά χρόνια αργότερα.

Δεν ξεχνάω τη στιγμή που πάτησαν στην σκηνή. Ιδρώτας (δεν ήταν και σπουδαίος ο κλιματισμός εκεί μέσα, Ιούλιο μήνα), ενέργεια, διάθεση... Δεν φανταζόμουν πως μια μπάντα της γειτονιάς θα έπαιζε έτσι! Κοίταξα τριγύρω μου, ήμασταν 10-15 άτομα το πολύ. Μπορεί να λέω και πολλά. Πραγματικά, μου έκανε εντύπωση. Είχαμε δει κι αν είχαμε δει συναυλίες ήδη τότε, τους Rage Against The Machine στο θέατρο Πέτρας, τους Metallica στη Ριζούπολη, τους Slayer στο Περιστέρι κι άλλα πολλά, δεν ήταν παρθένα τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό, όμως ήξερα πως εκεί κάτι σπουδαίο συνέβαινε, και θα επιβεβαιωνόμουν πολλά χρόνια αργότερα.

Ακολούθησε το Summer Rock Festival του 2005 στο camping της Αντιπάρου. Πάλι στόμα με στόμα ενημερώθηκα πως οι Lord13 (πόσοι τους θυμάστε) έστηναν τη δική τους stoner / heavy rock γιορτή σε ένα μέρος που προσωπικά θα βρισκόμουν πρώτη φορά! Ναι, καλά ακούσατε: Stoner / heavy rock, από τότε! Κατά το απογευματάκι πάτησαν στη σκηνή. Ήξερα τι να περιμένω, ήμουν και λιάρδα...

Δυο μέρες πέρασαν μέσα στο γέλιο και την τρελή χαρά. Η local stoner / heavy σκηνή έκανε τα πρώτα της βήματα και μάλιστα καθόλου δειλά. Άκουσα τότε για τη Spinalonga Records. Μια εγχώρια δισκογραφική, λέει, που στήριζε τα σχήματα της εποχής κ.λπ. Πρωτάκουστα πράγματα. Μάλλον τελικά δεν ήμασταν τόσο Ουγκάντα όσο μας είχαν αφήσει να νομίζουμε. Δεν ξεχνώ το σχόλιο ενός website εγχώριας κατανάλωσης λίγες μέρες μετά: «Ο τραγουδιστής των Planet of Zeus έχει καταπιεί τον Καιάδα». Ω ναι, κι ακόμη να τον χωνέψει!

 

Planet of Zeus - Macho Libre, Live @ An Club, 2011

Τα υπόλοιπα περνούν από το μυαλό γρήγορα. Σαν ταινία. Πώς πέρασαν τα χρόνια... Το ιδρωμένο sold out στο An Club το 2011. Δεν χωρούσαμε, κυριολεκτικά. Κι εκείνοι το ίδιο. Πού να χωρέσει η ελληνική σκηνή μια τέτοια μπαντάρα; Επέζησαν τα πέτρινα χρόνια και τώρα υψώνονταν αγέρωχοι και άνοιγαν τις φτερούγες τους πάνω από μια πλειάδα μπαντών που ήθελε να ξεχωρίσει και δεν ήξερε πώς. Μαζί ανοιγόταν και ο δρόμος για το εξωτερικό.

Το sold out στο Gagarin ήρθε μοιραία τον Νοέμβριο του 2012. Τι άλλο θα μπορούσε να έχει γίνει δηλαδή; Το 2013, μπαίνοντας στο Gazi Music Hall, καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι! Οι Planet μας παίζουν λαϊβάρα! Λίγο μετά την επική εμφάνισή τους και 30-40 λεπτά αφού οι Clutch είχαν ανέβει στη σκηνή, το μαγαζί ακόμη «βρόμαγε» σουπερσταριλίκι. Οι ίδιοι σίγουρα δεν ένιωσαν τέτοιοι ποτέ, αλλά εμείς έτσι τους βλέπαμε. Ο κόσμος δεν μπορούσε να το ξεπεράσει. Λίγο πριν από την έλευση του «Regulator» οι ιαχές ήρθαν και πάλι αυθόρμητα σαν μια γενετήσια παρόρμηση. «Σεξ και βία στον πλανήτη Δία».

 

Planet of Zeus - Gagarin 205 Live Music Space, 2012

Ιερά Οδός, Απρίλιος 2015, πυροτεχνήματα μέσα στο σκυλάδικο και βάρος, ανείπωτο βάρος. Πόσο δεμένα έπαιζαν! Το 2018 έχασα τις δύο εμφανίσεις στο Gagarin γιατί ήταν άρρωστη η μικρή. Ξέχασα να πω πως στο μεταξύ παντρεύτηκα και έκανα παιδί. Λεπτομέρειες... Μεγάλωσε η μπαντάρα, μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί. Το συναίσθημα όμως κάθε φορά που τους έβλεπα ίδιο. Κοίταζα τριγύρω μου και οι 10-15 του Rodeo απλά γίνονταν όλο και περισσότεροι, με αποκορύφωμα τις 9.000 ψυχές του «Parklife», στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Από μερικές χιλιάδες die-hard fans, μέχρι πατεράδες, μαμάδες και παιδιά (αυτή ήταν η δική μας περίπτωση), ήμασταν όλοι εκεί. Και ξέρεις, φίλε, πως είσαι μεγάλη μπάντα, όταν αποτελείς πανανθρώπινο και παγκόσμιο φαινόμενο. Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι οι Planet of Zeus!

Αυτό το διήμερο δεν θέλω να έχω παρέα, αποφάσισα να το περάσω μόνος... Την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 (ναι, και τις δύο ημέρες, τόσο αχόρταγος) θα είμαι στην πρώτη σειρά του Fuzz Live Music Club, μαζί με τους πιτσιρικάδες. Δεν ξέρεις πλέον τι σου επιφυλάσσει το μέλλον, αν και το μέλλον αυτών των κυρίων το είχα δει να προδιαγράφεται από νωρίς. Θα υψώσω ποτήρι και γροθιά στον αέρα, και θα φωνάξω «Σεξ και βία στον πλανήτη Δία», σαν να ήταν η τελευταία μου φορά!

Planet of Zeus, σας ευχαριστώ για 17 υπέροχα χρόνια. Τα χρόνια που μεγαλώσαμε μαζί!

Planet Of Zeus - Revolution Cookbook

Info

Οι Planet of Zeus πραγματοποιούν τη φετινή διπλή headline εμφάνισή τους στην Αθήνα, την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου στο Fuzz Live Music Club.

Πληροφορίες: Facebook

Εισιτήρια: https://bit.ly/2S4ZVxy

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η τριπλή δύναμη του Μπετόβεν

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η τριπλή δύναμη του Μπετόβεν

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει το Τριπλό Κοντσέρτο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν με τρεις λαμπερούς σολίστ: ο Μαξίμ Βενγκέροφ, ο Στίβεν Ίσερλις και η Θεοδοσία Ντόκου ενώνονται υπό την μπαγκέτα του Φίνεγκαν Ντάουνι Ντίαρ την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
MARCEL DETTMANN INTERVIEW

Μουσική / Marcel Dettmann: «Η τέκνο δεν γεννήθηκε για VIP τραπέζια»

Ένας από τους επιδραστικότερους εκπροσώπους της τέκνο, λίγες μέρες πριν από την εμφάνισή του στο Ωδείο Αθηνών, μιλάει για την αγαπημένη του μουσική ως έναν τρόπο να σχετίζεται με τον κόσμο και την πολιτική του nightlife.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Τίνα Τέρνερ (1939-2023): Ένας αληθινός θρύλος

Μουσική / Τίνα Τέρνερ: «Ούτε ένας δεν με αγάπησε στη ζωή μου, ούτε καν ο πατέρας και η μάνα μου»

Παρ’ όλες τις επιτυχίες και τις εκρηκτικές εμφανίσεις, η Τίνα Τέρνερ έζησε τα πρώτα σαράντα χρόνια της ζωής της με μοναξιά, κακοποίηση και στερημένη από αγάπη. Ο τρόπος που άφησε πίσω της τον τρόμο και την ενδοοικογενειακή βία και έγινε σύμβολο τόλμης και περηφάνιας και η πορεία της προς τη σαρωτική επιτυχία είναι είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το παζλ της ζωής της.
M. HULOT
Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Μουσική / Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Το 1995, όταν βγήκε στους κινηματογράφους το διάσημο άνιμε του Mamoru Oshii, οι αναφορές του στην ΑΙ ακούγονταν εξωγήινες. Σήμερα, μοιάζει πιο επίκαιρο και σύγχρονο από ποτέ. Το ίδιο και το σάουντρακ του Kenji Kawai. Σε λίγες μέρες προβάλλεται ξανά στην Αθήνα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Κορμί κι αλάτι, Μπέσσυ μου!

Οι Αθηναίοι / Κορμί κι αλάτι, Μπέσσυ μου!

Η καριέρα της μετράει πάνω από μισό αιώνα. Αν και έχει να βγάλει δίσκο από το 1983, τα τραγούδια που ηχογράφησε μέσα σε μια δεκαετία έχουν απήχηση σήμερα σε 17χρονα παιδιά, κι αυτό την κάνει να νιώθει έφηβη. Η Μπέσσυ Αργυράκη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Olivia Dean: Η νέα σταρ της βρετανικής ποπ

Μουσική / Mόνο η Olivia Dean κρατήθηκε απέναντι στην καταιγίδα των hits της Taylor Swift

Μια 26χρονη τραγουδοποιός από το Λονδίνο που καταφέρνει να κρατά γερά τις υψηλές θέσεις της στα charts, με έναν ήχο που ισορροπεί μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Bonus για σήμερα: ο νέος δίσκος των Dury Dava.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Εικαστικά / Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Από την έκθεση με τις φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο μέχρι τις άπειρες συναυλίες: Αυτά τα 22 events αξίζουν την προσοχή σας στην αγαπημένη πόλη της Θεσσαλονίκης.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ, ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ & ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ
SANDWELL DISTRICT INTERVIEW

Μουσική / Οι Sandwell District φτιάχνουν τέκνο σαν να προσεύχονται

O Regis και ο Function, δύο από τους πρωτεργάτες του πρότζεκτ που εξελίχθηκε σε διεθνές underground δίκτυο, με αφορμή την εμφάνισή τους στην Αθήνα μιλούν στη LiFO για την επανένωσή τους, την τέκνο σήμερα και τον καινούργιο τους δίσκο.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ