Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα

Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα Facebook Twitter
Η ταινία εκτυλισσόταν το καλοκαίρι του '83 κι εγώ αναγνώριζα τα μικρά, μεγάλα ρούχα που διηγούνται την Ιταλία του '80, τους ρόλους, τις ταχύτητες, το πάθος, τις αποφάσεις.
0

Υπάρχει εκείνη η σκηνή στην ταινία «Call me by your name» όπου ο Oliver, o νεαρός Αμερικανός φοιτητής, βγαίνει από το αυτοκίνητο που τον φέρνει για πρώτη φορά στην καλοκαιρινή εξοχή του μπουρζουά ιταλικού Βορρά του 1983.

Τότε που ένας θεόρατος, σαν άγαλμα, ξανθός κούκλος σηκώνει το κεφάλι του προς τον ιταλικό ήλιο και κάνει το λεπτοκαμωμένο θαύμα της ιταλικής ομορφιάς Elio να νιώσει την πρώτη μεγάλη ερωτική αναταραχή στη δεκαεπτάχρονη ζωή του.


Θυμάμαι τόσο καλά αυτήν τη στιγμή, γιατί με έκανε να ανασηκωθώ λίγο από το κάθισμά μου και να κοιτάξω καλύτερα για να μη σταματήσω στη συνέχεια να αναζητώ και να συγκινούμαι με τις λεπτομέρειες – ο Oliver ήταν ντυμένος σαν μοντέλο καμπάνιας του Ralph Lauren, φωτογραφημένος από τον φακό του Bruce Weber.

H λεπτοδουλεμένη, ανάλαφρη και σοβαρή ματιά της Giulia Piersanti στο «Call me by your name» είναι πολύ επιδραστική όσον αφορά τη συλλογική ποπ μνήμη και τον τρόπο που οι σχεδιαστές μόδας εμπνέονται για να φτιάξουν τα ρούχα που θα φορέσουμε σήμερα.


Η ταινία εκτυλισσόταν το καλοκαίρι του '83 κι εγώ αναγνώριζα τις λεπτομέρειες, το σακίδιο Invicta του Elio, την απαραίτητη τσάντα κάθε Ιταλού μαθητή, τα lacoste polo, το έμβλημα της μπουρζουά οικογένειας, το κοντό καφέ adidas σορτσάκι με το μπλε πουκάμισο, ανοιχτό στο στήθος, που φορά ο Oliver, τα Converse μποτάκια με τις χαμηλωμένες ψηλές αθλητικές κάλτσες, το καφέ σορτς με τη δερμάτινη ζώνη και ίδιο πουκάμισο της φινετσάτης Γαλλίδας μάνας.

Τα μικρά φλοράλ μπλουζάκια, σαν bustier, των έφηβων κοριτσιών και τα φορέματά τους, τα σορτς και τα μαγιό τους.

Το new age ζευγάρι που χορεύει μόνο του σε μια πλατεία το βράδυ της ονειρικής απόδρασης του Elio και του Oliver. Τα μικρά, μεγάλα ρούχα που διηγούνται την Ιταλία του '80, τους ρόλους, τις ταχύτητες, το πάθος, τις αποφάσεις.

 

H σκηνή της άφιξης του Όλιβερ στο σπίτι του Έλιο

Κομμάτια που πιθανότατα κάποιος που δεν τραβά το δικό μου ζόρι δεν θα προσέξει – απλώς, όταν θα θυμάται τη σκηνή θα φέρνει στον νου του αβίαστα και τι φορούσε ο πρωταγωνιστής. Κι αυτό, φίλοι μου, είναι η στόφα ενός μεγάλου ενδυματολόγου.


Γιατί, ναι, τα Όσκαρ βραβεύουν ‒και δικαίως‒ τη μεγάλη ιστορική δουλειά που κάνουν σπουδαίοι ενδυματολόγοι, όπως o Mark Bridges, ο φετινός νικητής του «Phantom Thread», που ανέδειξε τα ελαφρώς χοντροκομμένα couture βρετανικά ρούχα της δεκαετίας του '50 που δεν μπορούσαν να πάθουν αρκετό γαλλικό Dior.

Αλλά η λεπτοδουλεμένη, ανάλαφρη και σοβαρή ματιά της Giulia Piersanti στο «Call me by your name» είναι μακράν πιο επιδραστική όσον αφορά τη συλλογική ποπ μνήμη και τον τρόπο που οι σχεδιαστές μόδας εμπνέονται για να φτιάξουν τα ρούχα που θα φορέσουμε σήμερα.


Γιατί το ήρεμο, ήπια ερωτικό κάζουαλ, το διανοουμενίστικο, λίγο ελίτ ντύσιμο των πρωταγωνιστών της ταινίας «γράφει» τόσο μοντέρνα απέναντι στη φρενίτιδα της φόρμας και του αθλητικού που «φωνάζουν» σήμερα τα Yeezy και τα Fenty, δίνοντας έτσι την απάντησή τους.


H Giulia Piersanti όμως είναι ένα υβρίδιο, ένας επαγγελματίας που ακροβατεί μεταξύ σινεμά και μόδας. Με σπουδές στο Parsons της Νέας Υόρκης και ειδίκευση πλέον στο πλεκτό, η Giulia έχει δουλέψει ήδη για τους Balenciaga, Lanvin και τώρα για τη Céline – στο μεταξύ, βρίσκει χρόνο να δουλέψει αποκλειστικά με τον Λούκα Γκουαντανίνο.

Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα Facebook Twitter
Σκέφτομαι πως το μεγάλο της ταλέντο είναι ότι απλώς δεν φοβάται να ντύσει τους πρωταγωνιστές όχι με κοστούμια αλλά με αληθινά ρούχα.


Στο «A bigger splash» η Giulia συνεργάστηκε με τον Raf Simons και το ατελιέ του Dior για να δημιουργήσουν τα ρούχα που μια ροκ σταρ φοράει ένα καλοκαίρι ανάπαυσης στον ιταλικό Νότο μετά από χειρουργείο και τώρα στο «Suspiria», το remake του μεγάλου Dario Argento, η Giulia βουτά στα '70s, φτιάχνοντας ένα ολόκληρο ενδυματολογικό σύμπαν, τόσο συμπαγές και μοναδικό που η παραγωγή σκέφτεται να πουλήσει τη συλλογή αυτή online.


O Λούκα Γκουαντανίνο λέει πως το υπερ-ατού της είναι η βαθιά γνώση και το ένστικτο που διαθέτει για κάθε υποκουλτούρα και κοινωνική κάστα, εγώ σκέφτομαι πως το μεγάλο της ταλέντο είναι ότι απλώς δεν φοβάται να ντύσει τους πρωταγωνιστές όχι με κοστούμια αλλά με αληθινά ρούχα.


Κερδίζει στο ότι, σε αντίθεση με τους σχεδιαστές μόδας και τους βραβευμένους ενδυματολόγους, η Giulia δεν μπαίνει στον δικό της ιδανικό κόσμο για να σχεδιάσει τα ρούχα των ηρώων.

Κλείνει διακριτικά ραντεβού μαζί τους στον δικό τους χώρο και σχεδιάζει για χάρη τους τα ρούχα που θα φορέσουν στην αξέχαστη ιστορία που θα θυμόμαστε εμείς σιωπηλά, αφού ανάψουν τα φώτα στην κινηματογραφική αίθουσα.

Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα Facebook Twitter
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ